Hallo,
gisteren was weer een "goed gevoel" moment.
Na het trakteren van Folie op een grondige poetsbeurt kon ik genieten van een heerlijke dressuurles.
Hierbij moet Folie mijn hand leren aanvaarden, maar moet ik er ook voor zorgen dat mijn handen stil blijven en toch in verbinding blijven met de mond. Na enige oefening hadden we de bedoeling beiden door en konden we aan het wendwerk beginnen.
Na deze heerlijke les bij een gezellige avondzon, stelde ik voor aan Brecht om samen met hem ene wandelingetje te doen. Dit bevorderd de stretching van de spieren en pezen na de les en leert Folie ook kennis maken met nieuwe ervaringen.
De trouwe lezers zullen zich de laatste wandelervaring van Folie wellicht herinneren. Het struikelblok van die wandeling was natuurlijk ook deze keer mijn nieuwe angst. Gelukkig was ik deze keer niet alleen...
In eerste instantie was Folie niet van plan om Ready (bereden door Brecht) te volgen op straat, maar trok ze spontaan naar haar box terug, met de mededeling, "mijn werk zit er op voor vandaag hoor jongen...."
Na enig aarzelen van Folie dat vergelijkbaar was met de aarzeling voor het gracht sprongetje ("zie Krispeetersken"), kon ik Folie toch overtuigen om Ready te volgen.
Het bewijs dat Folie een heel goed geheugen heeft, is aangetoond door het feit dat ze ter hoogte van het eerste huis, waar de laatste keer de honden stonden te blaffen, ze spontaan de andere kant van de straat ging opzoeken terwijl er deze keer helemaal geen honden waren te bespeuren.
Na de volgende bocht was het vorige struikelblok. Doch echter ook hier was geen vuiltje aan de lucht. Even verder, echter bleek dat het struikelblok op een ander plaats verzet was. De ezeltjes hadden namelijk een andere weide toegewezen gekregen en toen Folie dat zag, was ze plots als verstijfd. Prompt drong ik er op aan bij Folie om er geen aandacht aan te besteden en Ready gewoon te volgen.
De korte twijfel werd gevolgd door een door wandelruiters gekende reactie, de vlucht. Gelukkig was ik hierop voorbereid en kon ik kort maar krachtig ingrijpen en duidelijk maken dat er geen sprake van was om Ready voorbij te steken. De kordate reactie werd goed door Folie aanvaard en ze volgde Ready op de voet.
Even verder was reeds het keermoment aangebroken om zo terug huiswaarts te rijden langs de zelfde weg als de heenweg. Op de terugweg was de reactie ter hoogte van de ezeltjes vergelijkbaar, maar in mindere mate, vermits ze heel snel bijleert.
Als besluit kan dus gesteld worden dat we deze kennismaking met de wandeling verder kunnen zetten na de volgende lessen, om Folie zo snel mogelijk gewoon te maken aan wisselende omgevingen en nieuwe soms onverwachte toestanden te leren inschatten en overwinnen, net zoals in een eventingcross....
Zondag gaan we de springbalken nog eens afstoffen om de springtraining opnieuw te lanceren...
Tot later,
Nico
Geen opmerkingen:
Een reactie posten