Krispeetersken...

Hallo allemaal,

Zoals jullie gelezen hadden, was dit week-end in het rood op mijn kalender aangeduid als de dag waar ik met Folie zou deelnemen aan de eventingstage.

Als voorbereiding voor deze uitdaging heb ik maandag en zaterdag gereden, terwijl Brecht de rest van de week voor zijn rekening genomen heeft.  De les van zaterdag werd positief afgesloten met het nemen van een aantal hindernissen.

Zondag ochtend was ik reeds vroeg uit de veren (4h20 om precies te zijn) om tijdig bij Brecht te zijn.  We zouden namelijk om 6h stipt vertrekken naar het verre Minderhout.  De eventingstage ging namelijk door op de piste "de blauwbossen".

Zoals gewoonlijk verliep het laden vlot en zijn we dus stipt om 6h kunnen vertrekken om om 8h aan te komen.  Na het checken dat alle paardjes gezond mee waren, kon de eerste groep aan de slag.  Folie en haar compagnon van één dag vormden de tweede groep die later aan de slag ging.

45 minuten voor de start van de stage ben ik dan ook gestart met het lossen van Folie.  Door de activiteit van andere paardjes die ze niet kende was Folie extra aandachtig en actief.  Ze werd echter snel rustig toen ik begon aan het poetsritueel.  Eens opgezadeld kon ik aan de slag met Folie aan de longe.  De zone waarin ik dit deed was bezaaid met grote plassen, maar Folie trok zich hiervan niets van aan.  Ze liep er gewoon door, de eerste keer voorzichtig, vervolgens ontspannen.

Brecht was dan ook vol vertrouwen naar het verdere verloop van de stage.  Ik klom al gauw in het zadel en er werd gestart met de opwarming.  Stap en draf werden rustig afgewisseld en na enige tijd was het moment aangebroken om de eerste boomstam te springen.  Dit verliep voor beide combinaties vlekkeloos.

Voor er verder aan hindernissen gewerkt werd, was het tijd voor het bergbeklimmen.  Eerst over kleine heuvels, nadien over grotere.  Dit verliep vlot, op een en andere angstreacties tov gele plastieken tonnen na, maar zonder verdere gevolgen.  De bergen werden nadien in een volledig parcours gegoten die in galop met elkaar verbonden moesten worden.  Het cross-gevoel en innerlijk vreugde waren present en gaven me dan ook een heerlijke voldoening.

Wellicht door deze positieve ervaring was het vertrouwen zo groot geworden dat ik mijn aandacht wat laten zakken heb.  Bij het nemen van de volgende hindernis, klein grachtje van 20 cm diepte en 20cm breedte, was ik te veel naar de gracht aan het kijken in plaats van mij te focussen naar wat achter de hindernis stond.  Resultaat, toen Folie het nodig achtte om over de gracht te springen in plaats van er gewoon over te stappen, was ik niet mee en verloor ik het evenwicht.  Als gevolg hiervan maakte ik voor de 3e keer deze maand kennis met het natte zand.  Bij deze terugkeer naar de aardbol kwam ik ondanks alle beschermende kledij (helm, bodyprotector) terecht op een van de weinige plaatsen van mijn lichaam die niet beschermd was, mijn heup.

De schok was zo hevig dat ik even op mijn adem trapte en sterretjes voor mijn ogen zag.  Folie daarentegen bleef rustig en stond naar mij te kijken alsof ze dacht : "allee manneke, waarom ligde nu weer op de grond ???"

Terwijl ik aan het bekomen was, heeft Brecht de stage van Folie verder afgewerkt vanuit het zadel.  Dit was dan ook, achteraf bekeken een extra herhaling voor de oefencross van volgende week zondag in Waregem.

Brecht was achteraf heel tevreden over de positieve reacties van Folie op al deze nieuwe ervaringen.

Hoe het met mij verder afliep na mijn Krispeetersken, verliep als volgt. 

Na het afzadelen en laden van Folie, ben ik nog terug naar huis gereden om Folie in haar box te zetten.  Eens thuis heb ik me verfrist en zijn we voor alle zekerheid naar de fotograaf (lees radioloogvan de spoeddienst) gegaan om wat foto's te laten maken van de getroffen lichaamszone.  Vermits er op de foto's een klein beenfragmentje te zien was, werd besloten om mij een nacht in observatie in het ziekenhuis te houden.  Vandaag werd dan in samenspraak met de radioloog en de orthopedist gesteld dat het fragmentje wel degelijk aanwezig was, maar afgerond was en dus wellicht het gevolg was van een vorige val.  Mijn pijn zal dus gewoon een dikke bauwe plek worden in de komende dagen.  Ik werd dan ook prompt ontslagen uit het ziekenhuis en kon met een gerust hart terug lopen, of zoiets....

Tot zondag in Waregem...

Nico