Wandelingetje...

Hallo,

tijdens de voorbije week hebben we kunnen gebruik maken van de tijdelijk opwarming van de aardbol om in de piste te rijden en de dressuuropleiding verder te zetten in een ontspannen geest.

Vandaag was koning winter echter opnieuw het land binnengeslopen en was een wit tapijt het logische gevolg.  Voor de kindjes is dit heel leuk (nietwaar Ilias), maar voor paardjes is dit iets minder leuk daar het te gevaarlijk is om in de piste te rijden en te gevaarlijk is om met de auto te rijden naar de overdekte piste.

Dan maar iets uitgebreider als anders toiletteren en als het iets of wat gaat op wandeling...

Het eerste verloopt heel goed en we trainen nog eens extra op het geven van de achtervoeten. Folie accepteert dit nog niet helemaal, want ze trapt (in tegenstelling tot de voorbenen) nog steeds stevig na als ik haar achterbeen probeer op te tillen om de hoeven uit te krabben.  Stap voor stap zal het wel lukken, net zoals met de voorbenen..

Dan maar op wandeling.  Gezien het bij mijn weten de eerste keer is dat ik met haar aan de koord op de baan ga, verkies ik eerst naar het einde van de straat te gaan, waar ik weet dat er geen moeilijke hindernissen zijn.  Dit verloopt dan ook vlekkeloos en vijf minuten later hebben we het einde van de straat bereikt.  Gezien deze hier doodloopt, maken we rechtsommekeer om de andere kant te proberen.

Een paar meter voorbij het erf van Brecht, is de eerste hindernis : 2 honden die aan hun hek staan te blaffen alsof er net een bus katten afgestapt is.  Ik kan er echter met voldoende beheersing de rust inhouden en Folie overtuigen om verder te gaan en zich niets aan te trekken van de dwaze honden.  Enkele meters voorbij het hek van de honden is Folie al terug vredig aan het stappen en aandachtig en nieuwsgierig naar alles en noch wat rond te kijken.

Een beetje verder maakt de straat een bocht van 90° en net om de bocht komt Folie plots tot stilstand.  Niet goed wetende waarom ze dit doet, probeer ik haar meteen terug aan te sporen om verder op stap te gaan.  Gehoorzaam als ze is zet ze zich terug in stap, maar ik voel dat het niet met haar volle goesting is.  Wanneer ik echter terug voor mij uitkijk, begrijp ik meteen van waar haar ongerustheid komt.

Een wei met daarop een tiental ezeltjes.  Ik laat me echter niet van streek brengen en stap resoluut door.  Mijnheer Ezel heeft het er echter niet zo op begrepen.  Als Folie ongeveer op zijn hoogte staat begint de grootste van de Ezels (zowel letterlijk als figuurlijk) plots te balken.  Je kan je misschien voorstellen wat dit bij Folie als reactie losweekte...

Ja, een plotse zijstap die ik nog net kon opvangen voor ze weg zou sprinten.  Mezelf dwingend om rustig te blijven, probeerde ik dit duidelijk te maken aan Folie, wat ze gelukkig ook deed.  Bovendien lag er verderop nog wat sneeuw op de baan en daarom besliste ik voorzichtig terug te keren van waar we gekomen waren.

Mijnheer Ezel bleef echter gezellig verder balken alsof hij een babbeltje wenste te maken met Folie.  Zij was er echter niet op gesteld en volgde me haastig.  Eens de bocht voorbij, kwam ze terug tot rust.  Tot ....  bij de honden natuurlijk.  Gelukkig ging ze hier snel aan voorbij en konden we gezellig nakeuvelen over onze opgedanen emoties tijdens het uitkrabben van de hoeven.  Toen slaagde ik er net niet in om de achterbenen op te nemen.  Volgende keer beter.

Tot later,
Nico

Springtraining.

Hierbij een kort berichtje om melden dat we vandaag nogmaals een veelbelovende trainnig hadden.

Door een technisch probleem met de camera, of eerder de cameraman (ikzelf dus) die weer niet uit z'n doppen keek, is hier spijtig genoeg geen bewijsmateriaal van.  Volgende keer beter...

Groeten,

Nico

Tweemaal in het zand gebeten...

Hallo allemaal,

nu de sneeuw weggedooid is zijn sommigen treurig bij het afscheid van het witte tapijt, anderen zijn echter blij dat we met onze trouwe viervoeter nogmaals aan het werk kunnen gaan.

Bij dit prachtige ochtendzonnetje was het leuk om Folie op de van te zetten om in de manegepiste te gaan trainen.  Gezien we door de slechte weersomstandigheden tijdens de vorige weken Folie dikwijls op de van geladen hebben, verliep het dit maal niet anders.  Vlot dus.  Enfin, iets minder vlot dan dinsdag, want vandaag heeft Folie voor de verandering aan de rechter zijde van de van gestaan.  Misschien een detail denkt u, maar er zijn zo van die paarden die dit niet gewoon zijn en als ze niet aan hun gewone kant staan, ze bij de eerste bocht op hun gat liggen.  Dit willen we vermijden en dus is afwisselen de boodschap.

Eens aangekomen wordt Folie opgezadelt en geeft ze blijk van veel goesting om in de piste te gaan.  Zo gezegd, zo gedaan en daar gaat Folie aan de longe op een rustige doch ondersteunde tred.  Bij het aangalopperen gaat ze echter heel enthousiast te keer en ben ik blij dat ze dit nu doet en niet straks...

Folie is nu rustig en we kunnen dan ook opstijgen.  Brecht is vol vertrouwen en laat mij dan ook doen, gezien ze dinsdag zo braaf als een lammetje was.  Het opstijgen verloopt goed, doch de ruiter gaat noch voor de eerst bocht zwaar in de fout : te veel benen !!!!  Hierdoor verschiet Folie zich een bult en vangt een rodeo van het hoogste niveau aan...  Na een halve piste zie ik mij genoodzaakt uit het zadel te glijden en moeder aarde op te gaan zoeken.  Resultaat, een flinke knal tegen de grond en een natte broek en jas...

Om me de kans te laten te bekomen, neemt Brecht het even over om Folie terug het nodige vertrouwen te geven.  Ondertussen krijg ik ook de nodige wenken om mijn kemel van zojuist niet meer te herhalen zonder daarom een watje te worden.  Alles zit het hem in de juiste doseren.  Alles op z'n tijd....

Na een tiental minuten geeft Brecht mij opnieuw de teugels in handen zodat ik kan tonen of ik goed geluisterd heb.  Dit lukt bijzonder goed en het goed gevoel komt dadelijk terug.

Nu nog even op galop,...  Het aanspringen in galop met een jong paardje is blijkbaar net iets anders dan met een doorwinterd exemplaar.  Nogmaals de benen te hard in de zijkanten met als resultaat, rodeo 2 en valpartij 2.  Dit maal is de klap veel zachter en kan ik meteen terug in het zadel klimmen.

Ook deze keer probeer ik de uitbrander op de gepaste manier toe te passen en met succes.  Verschillende galopbeurten met een goed gevoel.

Samengevat : wij zijn weer vertrokken op het goede spoor.....

Tot later,

Nico (van uit een lekker warm bad om mijn wonden te likken :)

Gelukkig nieuwjaar. Beste wensen voor 2010.

Vooreerst,

zoals het hoort bij dit eerste bericht van het nieuwe jaar wens ik in naam van ons gezin jullie allemaal het beste te wensen voor dit nieuwe jaar waarvan we zelf mogen hopen dat het beter zal worden dan het vorige...

HAPPY NEW YEAR !!!!

Ook tijdens dit nieuw jaar zijn we ondanks de aanhoudende barre weersomstandigheden niet te lui om uit ons kot te komen.  Vandaag zijn we dan ook naar de binnepiste getrokken om Folie de benen nogmaals op een eductieve wijze de benen te laten strekken.

Door de feesten is het echter ook vandaag weer een geloop van je welste en moeten we ons reppen om tijdig in de manège te staan met Folie.  Ze heeft echter goed meegewerkt en we hebben de hele klus in een recordtijd kunnen volbrengen.  Dit is geruststellend voor als we nog eens in de zelfde situatie zitten voor een wedstrijd.

Eens we in de piste zijn, kan de rustgevende kalmte van Brecht ons echter weer volledig tot het serene laten komen en krijgt Folie de nodige aandacht die ze verdient.  Zoals eerder deze week kan Folie het dressuurwerk verder onderwezen worden wat ze dan ook met veel toewijding doet zonder een enkele verkeerde stap te zetten.  Dit ondanks de toch wel koude temperaturen, waarbij menig paardje zijn achterste al eens durft heffen om het wat warmer te krijgen.

De piste wordt weldra weer bevolkt door menig mederuiter die ook van de piste wenst gebruik te maken en na een laatste kleine sprongetje over een drafbalk verlaten we de piste dan ook om buiten verder uit te stappen.

Hopelijk wordt het volgende week beter weer.....

Tot later met meer nieuws...