Eerste Podium na 1 jaar cross

Beste bloglezers,

het nieuws is niet meer vers van de pers, maar hierbij toch het relaas van een uitgeregend, maar toch vruchtbare cross-weekend in Mont le Soie.

Gezien de verre afstand hadden we ons voorgenomen om er deze keer vroeg bij te zijn en zo konden we omstreeks 12h reeds de lange rit naar de Ardense hoogtes aanvatten.
Ik herinnerde mij van vorig jaar dat de door de gps aangegeven route door een dorpskern liep die niet voor vrachtwagens toegankelijk was en daarom een grote omweg noodzaakte.  Dit zou ons deze keer niet meer voorvallen en we zouden langs de andere zijde aanrijden.  Alles verliep goed, en overtuigd over het feit dat we langs namen via de E411 moesten rijden, waren we rustig aan het brainstormen over het mooie week-end dat voor ons stond.  Toen echter de gps rond Wellin (je weet wel, de afrit om naar Kasteel Arville te gaan) aangaf dat we nog meer naar het oosten moesten, begon ik toch te twijfelen en haalde dan ook de kaart te voorschijn.  In mijn enthousiasme om naar het zuiden te gaan was ik blijkbaar iets te vroeg afgeslagen.  Om een al te lange omweg terug over Luik te vermijden beslisten we dus om langs de binnenwegen Mont le Soie te bereiken.  Voor diegenen die de streek kennen, dit betekend dus dat de weg over La Roche verliep.  Wat een natte droom is voor motorrijders is voor vrachtwagens en mobilhomes iets minder prettig.  De zon scheen echter en de uitzichten waren prachtig wat veel goed maakte.  De paarden hebben hier gelukkig niet veel van gemerkt en kwamen rustig uitgewiegd aan in het Mekka van de Cross, Mont le Soie.

foto Stal Van Eyck

De aanwezige Cross wereld was dit jaar merkelijk groter dan de vorige edities wat er voor zorgde dat de inrijpistes tamelijk druk waren, en om onnodige stress te vermijden besloot ik dus maar om de dag af te sluiten met een rustige wandeling in de prachtige en immense bossen van het domein.  Toen we terug aan de inrij piste aankwamen bleek iedereen zijn ding gedaan te hebben en was er voldoende ruimte in de paddock om de dag op een ontspannen manier af te sluiten met een algemene repetitie voor de dressuur wedstrijd van zaterdag.

In tegenstelling tot de normale wedstrijden was er dit week-end op zaterdag voor de B-ruiters enkel een dressuurproef voorzien.  De springproef zou op zondag namiddag gereden worden.  Het mag dan wel het mekka van de cross zijn, toch is dit prachtig gelegen domein niet breed gehuisvest en is de infrastructuur niet voorzien om 500 deelnemers zomaar te slikken.

Voor mij betekende dit dat de zaterdag heel rustig kon verlopen daar ik pas omstreek 17h 's avonds moest aantreden voor mijn proef.  Zaterdag morgen heb ik dan maar gebruik gemaakt van deze ruim bemeten tijd om een extra wandeling in de bossen te doen en zo de rust verder op te zoeken.

De dressuurproef was deze keer een echte test daar we sinds Waregem hoofdzakelijk op dit onderdeel gewerkt hadden om zo de kansen op betere rangschikkingen te verhogen.  De 8e plaats na dressuur was hier dan ook een mooie beloning van en een mooie uitgangspositie voor meer....

Een flinke dosis nachtrust na een ontmoeting met de Duivel (dank U Brecht) was nodig want een uitdagend parcours stond zondag ochtend op het menu.

foto Simon Goorts

Het parcours was in veel punten vergelijkbaar met het parcours van vorig jaar, wat goede herinneringen deed opborrelen.  Het verschil met vorig jaar was echter merkbaar in de manier waarop Folie de eerste hindernissen verslond.  Vorig jaar was Folie nog zeer onder de indruk van het hele gebeuren en was het evenwicht tussen motiveren en terugnemen een zeer wankel evenwicht dat kon omslaan van weigeringen in vlucht.  Nu zijn we echter beter naar elkaar toe gegroeid en begrijpen we elkaar beter.

Dit resulteerde dan ook in een mooie foutloze cross met een tijd die slechts 11 seconden verwijderd was van de ideale tijd.  Dit schitterende resultaat zorgde er dan ook voor dat ik na de Cross op een 4e plaats stond in de algemene rangschikking van reeks Bb.

De dag verliep verder rustig en Folie werd bijzonder goed verzorgd zodat ze tegen de late namiddag tussen twee wolkbreuken door kon tonen wat ze in haar marge had op het springparcours.  Ook dit onderdeel verliep vlekkeloos en dit foutloze parcours zorgde ervoor dat we op het prodium terecht kwamen op minder dan 2 punten van de 1e plaats.

U zal, beste bloglezers, dan ook wel begrijpen dat ik ondanks de talrijke wolkbreuken en waterellende die dit week-end meebracht, uitermate tevreden was van het mooie cadeau dat Folie me dit week-end gaf.

Ook Brecht moet in de bloemetjes gezet worden want hij ligt aan de bron van dit succes.  Thanks, Maestro.

Dank u ook aan de supporters die steeds langs het parcours zorgen voor de nodige aanmoedigingen wat zo veel deugd doet wanneer je hen voorbij gaat en hoort.  (zoek de trouwste supporters in de foto hierboven....)

Op het ogenblik dat ik dit bericht publiceer zijn we al terug van de Cross van Tongeren.  Het relaas van dat week-end, lees je verder hier...