Vakantieslaap van het blogdier....

Inderdaad,

sommige dieren maken tijdens de koudere maanden van het jaar een winterslaap, dit blogdier heeft een zomerslaap achter de rug.

Althans wat het bloggen betreft.  Wat het paardrijden betreft hebben we een zeer drukke reeks achter de rug.

Zoals aangekondigd in het vorige bericht was Arville de eerste van deze reeks.

Arville

Deze prachtige wedstrijd nabij het Waalse Namen in het prachtige domein van de familie de Liedekerke, stond als een belangrijke uitdaging in onze agenda genoteerd.  De eerste cross in de L-reeks !

Na een leervolle training in Minderhout zou duidelijk worden of Folie en ikzelf voldoende op elkaar ingespeeld waren om deze nieuwe level aan te kunnen.

Dressuur was onmiddellijk een ontnuchtering, want met de nieuwe level komen ook de strengere beoordelingen en dus was ons klassement aan de achterste zijde van de lijst.

Het springen verliep naar alle verwachtingen vlot en we kwamen er van af met 1 balkje en met de snelste omloop van alle deelnemers.

Op zondag was de cross de grootste uitdaging, want de hindernissen waren niet eenvoudig en er zou moeten gereden worden.  Brecht had ons dan ook de nodige aandachtspunten gegeven en deze werden dan ook nauwlettend toegepast.

Hier is het resultaat :

Een foutloze omloop met een niet onaardig tempo die slechts 27 seconden over de ideale tijd ging wat slechts 10.8 strafpunten gaf.  Goed voor een 28e plaats in de cross.

The Big Splash : Come one Baby !!! Yeehaa  !!!!

Dit alles gaf ondanks een slechte uitgangspositie na dressuur een respectabel eindresultaat van 30e op 48 deelnemers

Dank U aan Brecht en dank u aan de supporters die talrijk aanwezig waren ...

Nokere

Na Arville was het opnieuw de beurt voor een Vlaams hoogtepunt in de Eventingkalender.

Nokere !!!

Gekend als een van de meest technische, maar eerlijke parcours, is Nokere de prachtige wedstrijd die het domein van Baron Casier als toneel gebruikt.

Dressuur was iets beter dan in Arville, maar nog niet voldoende om in de hogere regio's van de tabellen te starten.

Het balkenparcours verliep iets overhaast net zoals de opwarming waar ik me vergaloppeerde in een veel te korte sessie van slechts 2 sprongen wegens iets te laat in de paddock.  Resultaat : 2 balken en dus 8 strafpunten...

Ook hier bleek de cross DE grote uitdaging van het week-end.  De eerste verkenningen gaven mij het gevoel dat ik moest kiezen voor de langere "eenvoudigere" lijnen bij de moeilijke sprongen.  Dit, samen met de eerste drievoudige combinatie gaven dat het WOW gehalte van deze cross angstaanjagend proporties kreeg.

De korte doch nuchtere en heldere analyse van Brecht toonden echter aan dat we moesten gaan voor de moeilijkere lijnen zodat we konden gebruik maken van de drive en het vertrouwen dat we opgebouwd hadden in Arville.  Voor zowel de punten als de hagen zou de korte en rechtstreekse lijn genomen worden.  Wat er op het impressionante water zou gebeuren zouden we wel zien....

Ook hier kan je on board mee genieten van het resultaat...

En zelf AVS televisie vond Folie een mooie vertoning... (zie rond 1min30)

Net als in Arville verliep ook hier alles vlekkeloos mede dankzij het grote aantal trouwe supporters die je naar de meet roepen wat dan ook resulteerde in een mooie 14e plaats van de cross en 17e plaats op 38 deelnemers ondanks een voorlaatste plaats na de dressuur.


Brugge

Na een aantal zware dressuur trainingen en een laatste cross training in Thieusies was de volgende wedstrijd die voor de deur stond, Brugge.  In schril contrast met de proeven van Arville en Nokere is het terrein van Brugge volledig vlak en zoals je verder zal lezen heeft dit dan ook zijn gevolgen.

Maar eerst was er zoals gewoonlijk de dressuur-proef.  Wie enkel naar het resultaat kijkt van het klassement zal geen merkbaar verschil zien, nog steeds achteraan... We weten echter dat we vorderingen maken in de goede richting en dat Folie nog veel potentieel heeft die ik nog moet leren ontginnen.  Ik ontdek echter elke week nieuwe werktuigen om het goud te ontginnen en het ritme waarmee deze ontdekkingen gebeuren is steeds hoger met de tijd.

Het feit dat we goed evolueren met de Dressuur is dan ook reeds merkbaar in het springen want we slaagden er in om een zeer mooi en foutloos parcours af te leggen binnen de tijd.wat resulteerde in een mooie 19e plaats op 33 deelnemers na de springproef.  Vermits de Cross bij de vorige twee deelnames in de L-reeks steeds zorgende voor een mooie remonte waren we zeer blij met deze uitgangspositie.

Zowel het opwarmen als het eerste deel van het cross parcours verliep vlekkeloos.  De punten waar veel ruiters hun tanden op kapot beten (slechts 17 ruiters die de eindstreep haalden op 33 deelnemers), hebben echter voor verwarring gezorgd in de verstandhouding die ik met Folie had.  Een te scherpe bocht die resulteerde in een verkeerde lijn zorgde voor een 1e weigering na 5 foutloze crossen.  De opgedane ervaring zorgde er echter voor dat we koelbloedig konden blijven en de tweede poging gaf een treffelijk resultaat op een moeilijke lijn die zeer groot stond.  Folie toonde dat ze een groot hart heeft en zorgde ervoor dat we zonder kleerscheuren over de punten vlogen.

Iets te kort door de bocht....

... maar mooi over de hindernis bij de 2e poging...

Ik voelde echter meteen dat het vertrouwensniveau bij Folie gezakt was en dat de rustige balans wat zoek was.  De parcoursbouwers lieten ons echter geen rust en de daarop volgende enorme bloembak en Bed and Breakfast combinatie werden vlekkeloos genomen maar wel met de bijhorende vluchtreactie.

Het daarop volgende water was ook niet van die aard om de paarden wat rust te gunnen.  Maar ook daar gaf Folie met enige aanmoediging het beste van haarzelf en verliepen de indrukwekkende waterbak met daaropvolgende smalle sprong fantastisch.

De vertrouwensveer van Folie was echter gebroken en dit heb ik pas goed beseft als ik haar aan het afzadelen was en bij me doordrong wat er gebeurde.  Brugge heeft namelijk een zeldzame hindernis in de prille eventingcarière die we als team delen : De Coffin met in- en uitspronghindernissen op een helling.  De trainingen op dit type hindernissen in Minderhout bleken reeds uitermate stresserend, en ook deze keer bleek dit de druppel die de emmer deed overlopen.  Resultaat drie weigeringen op deze hindernis met een uitsluiting als gevolg.

Het dikke parcours, als compensatie van het vlakke karakter van deze wedstrijd, en een gebrek aan ervaring hebben een einde gesteld aan een mooie reeks.  Maar zoals reeds vele malen gebleken is in het verleden is dit geen faling, maar een nieuwe bron van ervaring en stimulans naar de toekomst om deze nieuwe kennis optimaal te benutten voor de volgende crossen.

Een herbronning in Deurle op de 90cm in de communautaire reeks zal ons deugd doen en nieuwe vitaminestoot brengen voor de volgende grote mijlpaal op de eventingkalender : Anzegem !!!

We verwachten jullie dan ook massaal op deze afspraak op 30 september 2012 !!!!

Oh ja, ook Els is samen met Camelot klaar voor een start in de eventingwereld en zal aanstaande zondag haar debuut doen in de reeks van 60 cm.  Ik zal dan ook mijn uiterste best doen om de perfecte groom te zijn zoals zij het zo dikwijls voor mij doet in de zeer vermoeiende week-ends, waarvoor ik haar dan ook hier als afsluiter wil voor danken.  Dank u Schatje....

Tot weldra,

Nico

Grote Smurf bij de Galliers

Hallo beste bloglezers,

Ook dit week-end was een mix van zon na regen en omgekeerd.  Plaats van het gebeuren was de streek van Ambiorix.

Na de schitterende prestatie van Mont Le Soie, was de uitdaging om opnieuw een mooie prestatie neer te zetten groot.  Er was echter nog een ambitieuzer project in de maak...  Om dit project op het goede spoor te zetten, waren een aantal ingrediënten vooropgesteld door Brecht.

foto Simon Goorts

De ingrediënten waren :

- nette dressuurproef met pit
- fijne springproef met een kneepje peper
- natte cross met een grote dosis controle

Het eerste ingrediënt moest zaterdag namiddag in het met zon overgoten veld aan de loeiende koeien gehaald worden.  Het goede gevoel van MlS was er en ik had dan ook goede hoop om minstens even goed te scoren als twee weken terug.  De jury dacht er echter anders over en kelderde me naar het midden van de tabel op de 22e plaats op 46 deelnemers in onze reeks.  Ondanks de minder goede score was het strafpuntgehalte toch zeer respectabel.

Nog geen 40 minuten later moest het tweede ingredïent voor dit mooie gerecht gezocht worden op de hellende balkenpiste achter de tent.  Folie had er echt zin in, maar ik had moeite met het doseren ervan.  Hindernis 1  was mooi rond maar zeer hevig.  Het corrigeren van deze overdaad duurde net iets te lang en hindernis 2 kwam net iets te vroeg, waardoor de bovenste balk heel lichtjes getikt werd en tegen de vlakte ging.  Spijtig, maar we lieten ons niet van de wijs brengen, er waren er nog 7 te gaan waarvan 1 dubbele.  Deze vormden geen probleem en na de dubbel was het gevoel zo goed dat ik iets te optimistisch een zeer korte wending nam naar hindernis 8.  Folie nam een perfecte afzet, maar de uitdaging was iets te hoog gegrepen waardoor ook hier een lichte aanraking ervoor zorgde dat de bovenste balke tegen de aardbol aan ging.  8 strafpunten in een recordtijd van 52 seconden.  Snelste tijd van de reeks...  In eventing is de tijd in het springparcours echter van weinig belang daar het je niets opbrengt van sneller te zijn dan de ideale tijd.
We zakten terug naar de 28e plaats na het sprinparcours.

De les naar de toekomst is dus : liever een balk minder en enkele seconden meer....
Het gevoel was echter zeer goed en het ingrediënt was dus goed bevonden voor de wonderdrank....

Zondag was weer een dagje voor goudsmaak in de mond, wand het was vroeg opstaan geblazen.  (Enfin, voor mij viel het nog mee, daar ik pas om 9h moest crossen.  Anderen moesten reeds om 7h30 aan de start.)  Er werd echter ondanks een late avondwake met Vuurwerk om 5h40 opgestaan om het parcours nog een laatste keer af te gaan om de herkenningspunten nogmaals op te frissen en te memoriseren.
Om 8h51 was het zo ver en konden we aan het wegparcours starten.  Deze atypische fase stenmt overeen met de Fase A van vroeger die er uit bestaat dat over een tijd van 5 minuten een afstand in draf moet afgelegd worden die tevens als opwarming voor de cross dient.  10 minuutjes later is de eingelijke start van de cross dan gepland.

Ik merk dat elke keer Folie aan een nieuwe start van een cross komt ze keer op keer beter snapt wat er zal komen en ze opgewonden is aan de gedachte van de uitdagingen tegemoet te gaan, er op vertrouwend dat ik haar de juiste weg zal aangeven zodat ze er zonder kleerscheuren door zal komen.

Ook deze keer was dit het geval en konden we er samen voor zorgen dat we alle hindernissen op een foutloze wijze overwonnen met ondanks de helse regen waarin de cross afgelegd werd een mooie tijd die slechts 18 seconden verwijderd was van de ideale tijd.

Wat belangrijker was dan de tijd, was de manier waarop de hindernissen genomen werden.  Met behoud van de controle.  Dit was de grootste uitdaging die moest overwonnen worden daar in dit zeer geaccidenteerde parcours achter elke bocht een val lag waar je indien je de controle kwijt was een gevaarlijke situatie schuilde die de oorzaak van een val of een weigering kon betekenen.

Gelukkig was de controle aanwezig en konden we dankzij dit laatste ingrediënt opnieuw klimmen in de rangschikking tot een nette 13e plaats/

Nu we beschikken over alle ingrediënten, konden we samen met Brecht de toverdrank bereiden die ervoor zorgde dat we klaar zijn om de volgende uitdaging aan te gaan in de africhting.  Niveau licht beter gekend als niveau L.

Voor Folie niets nieuws, want reeds bewandeld met Brecht bij de jonge paarden, maar wel voor mezelf en Folie als combinatie.  Wat het plaatje nog mooier maakt is dat we zullen starten (zonder tegenslag) op het domein van Arville waar op hetzelfde week-end de internationale 1*, 2* en 3* doorgaat waarbij vast vele internationale topruiters aanwezig zullen zijn.

Ik weet waarover ik de komende nachten ga dromen. En ook waar we de volgende weken op gaan trainen....

We rekenen op jullie om ons te komen aanmoedigen op deze nieuwe uitdaging tijdens het week-end van 29/06 tot 01/07/2012

Eerste Podium na 1 jaar cross

Beste bloglezers,

het nieuws is niet meer vers van de pers, maar hierbij toch het relaas van een uitgeregend, maar toch vruchtbare cross-weekend in Mont le Soie.

Gezien de verre afstand hadden we ons voorgenomen om er deze keer vroeg bij te zijn en zo konden we omstreeks 12h reeds de lange rit naar de Ardense hoogtes aanvatten.
Ik herinnerde mij van vorig jaar dat de door de gps aangegeven route door een dorpskern liep die niet voor vrachtwagens toegankelijk was en daarom een grote omweg noodzaakte.  Dit zou ons deze keer niet meer voorvallen en we zouden langs de andere zijde aanrijden.  Alles verliep goed, en overtuigd over het feit dat we langs namen via de E411 moesten rijden, waren we rustig aan het brainstormen over het mooie week-end dat voor ons stond.  Toen echter de gps rond Wellin (je weet wel, de afrit om naar Kasteel Arville te gaan) aangaf dat we nog meer naar het oosten moesten, begon ik toch te twijfelen en haalde dan ook de kaart te voorschijn.  In mijn enthousiasme om naar het zuiden te gaan was ik blijkbaar iets te vroeg afgeslagen.  Om een al te lange omweg terug over Luik te vermijden beslisten we dus om langs de binnenwegen Mont le Soie te bereiken.  Voor diegenen die de streek kennen, dit betekend dus dat de weg over La Roche verliep.  Wat een natte droom is voor motorrijders is voor vrachtwagens en mobilhomes iets minder prettig.  De zon scheen echter en de uitzichten waren prachtig wat veel goed maakte.  De paarden hebben hier gelukkig niet veel van gemerkt en kwamen rustig uitgewiegd aan in het Mekka van de Cross, Mont le Soie.

foto Stal Van Eyck

De aanwezige Cross wereld was dit jaar merkelijk groter dan de vorige edities wat er voor zorgde dat de inrijpistes tamelijk druk waren, en om onnodige stress te vermijden besloot ik dus maar om de dag af te sluiten met een rustige wandeling in de prachtige en immense bossen van het domein.  Toen we terug aan de inrij piste aankwamen bleek iedereen zijn ding gedaan te hebben en was er voldoende ruimte in de paddock om de dag op een ontspannen manier af te sluiten met een algemene repetitie voor de dressuur wedstrijd van zaterdag.

In tegenstelling tot de normale wedstrijden was er dit week-end op zaterdag voor de B-ruiters enkel een dressuurproef voorzien.  De springproef zou op zondag namiddag gereden worden.  Het mag dan wel het mekka van de cross zijn, toch is dit prachtig gelegen domein niet breed gehuisvest en is de infrastructuur niet voorzien om 500 deelnemers zomaar te slikken.

Voor mij betekende dit dat de zaterdag heel rustig kon verlopen daar ik pas omstreek 17h 's avonds moest aantreden voor mijn proef.  Zaterdag morgen heb ik dan maar gebruik gemaakt van deze ruim bemeten tijd om een extra wandeling in de bossen te doen en zo de rust verder op te zoeken.

De dressuurproef was deze keer een echte test daar we sinds Waregem hoofdzakelijk op dit onderdeel gewerkt hadden om zo de kansen op betere rangschikkingen te verhogen.  De 8e plaats na dressuur was hier dan ook een mooie beloning van en een mooie uitgangspositie voor meer....

Een flinke dosis nachtrust na een ontmoeting met de Duivel (dank U Brecht) was nodig want een uitdagend parcours stond zondag ochtend op het menu.

foto Simon Goorts

Het parcours was in veel punten vergelijkbaar met het parcours van vorig jaar, wat goede herinneringen deed opborrelen.  Het verschil met vorig jaar was echter merkbaar in de manier waarop Folie de eerste hindernissen verslond.  Vorig jaar was Folie nog zeer onder de indruk van het hele gebeuren en was het evenwicht tussen motiveren en terugnemen een zeer wankel evenwicht dat kon omslaan van weigeringen in vlucht.  Nu zijn we echter beter naar elkaar toe gegroeid en begrijpen we elkaar beter.

Dit resulteerde dan ook in een mooie foutloze cross met een tijd die slechts 11 seconden verwijderd was van de ideale tijd.  Dit schitterende resultaat zorgde er dan ook voor dat ik na de Cross op een 4e plaats stond in de algemene rangschikking van reeks Bb.

De dag verliep verder rustig en Folie werd bijzonder goed verzorgd zodat ze tegen de late namiddag tussen twee wolkbreuken door kon tonen wat ze in haar marge had op het springparcours.  Ook dit onderdeel verliep vlekkeloos en dit foutloze parcours zorgde ervoor dat we op het prodium terecht kwamen op minder dan 2 punten van de 1e plaats.

U zal, beste bloglezers, dan ook wel begrijpen dat ik ondanks de talrijke wolkbreuken en waterellende die dit week-end meebracht, uitermate tevreden was van het mooie cadeau dat Folie me dit week-end gaf.

Ook Brecht moet in de bloemetjes gezet worden want hij ligt aan de bron van dit succes.  Thanks, Maestro.

Dank u ook aan de supporters die steeds langs het parcours zorgen voor de nodige aanmoedigingen wat zo veel deugd doet wanneer je hen voorbij gaat en hoort.  (zoek de trouwste supporters in de foto hierboven....)

Op het ogenblik dat ik dit bericht publiceer zijn we al terug van de Cross van Tongeren.  Het relaas van dat week-end, lees je verder hier...

Folie op TV Limburg

Hallo,

Tijdens een van onze surfsessies zijn we toevallig op volgend videooken gestooten.



Hier zien we Brecht aan het werk met Folie over de rechte hindernis  tussen seconde 8 en seconde 11.

Ook dit jaar zullen we zonder tegenslag aanwezig zijn op Eventing Tongeren.  Deze keer zal ik echter de teugels in handen hebben...

Tot dan,

Nico

Moeilijk begin, mooi resultaat....

Hallo Bloglezers,

het weekend van 20 en 21 mei jl was de test om te zien of het harde labeur van de winter zijn vruchten afgeworpen heeft.

Het toneel voor dit openingsstuk was dit jaar terug te vinden in het natte Waregem.  Anders dan andere jaren waren de weergoden ons iet goed gestemd en was het drummen op het terrein om met de vrachtwagens een droog plekje te vinden.

Eens de vrachtwagen gelost en de tent gesteld was er nog net voldoende tijd om een losrijritje te doen met Folie in de dressuurpaddock.  Deze was gelegen midden in de draafpiste van de hippodroom van Waregem.  Deze vrijdag avond bleek net ook het trainingsmoment te zijn van de club sulki-rijders.  Folie had het blijkbaar niet zo gevonden met deze sulky rijders en zat ook met de bijhorende stress.  Ze gaf hieraan blijk door na een mooie reeks piaffpassen over te gaan naar een andere reeds haute école bewegingen, namelijk de levade gevolgd door een croupade...

Ik overleefde deze eerste reeks net, maar de tweede reeks die hier op volgde was er te veel aan en het gevolg was dan ook een terugzien van een oude vriend, de grond...  Gesteund door een paddock vol verraste ruiters heb ik mijn vertrouwen terug bijeen geraapt en heb ik onder de deskundige begeleiding van Brecht de rust zowel bij mezelf als bij Folie terug gebracht zodat we de avond konden besluiten met een bereikt doel, Folie was soepel en ontspannen.

Op zaterdag waren de suki-rijders niet meer te bespeuren en verliep de dressurproef dan ook binnen de lijntjes.  Hoewel het resultaat van de dressuurproef slechts een bedroevende 27e plaats was, waren we er in geslaagd om de juiste gehoorzaamheid en ongedwongenheid aan de dag te brengen, maar met te weinig impuls.  Dit laatste is heel belangrijk in dressuur en dit verklaart dan ook het mindere resultaat.

Na de middag, was het springen aan de beurt.  Ondanks een super gevoel in de inrijpiste, was het effect van de kleine ingesloten binnepiste blijkbaar voldoende om Folie en mezelf van de wijs te brengen en verliepen de eerste hindernissen niet volgens het boekje.  Na hindernis 4 herpakten we ons en ondanks het schoonheidsfoutje op hindernis 6a verliep de rest van het parcours in volste vertrouwen wat goed was voor de cross...  Inmiddels waren we al gestegen naar de 21ste plaats.

Zondag was cross-dag en ik moest vroeg uit de veren want reeds om 8h45 aan de beurt om het parcours te verorberen als ontbijt op een nuchtere maag.  De verkenning had de pijnpunten in het licht gezet en we wisten waar we aandacht aan moesten schenken.  Het parcours was quasi identiek aan de 2011 editie en de problemen van vorig jaar werden dan ook nog eens opgefrist om ze deze keer beter aan te pakken.  Verschil met vorig jaar was wel dat de snelheid opgedreven werd van 450m/min naar 480m/min.

De start verliep heel netjes en hindernis 1 en 2 werden overmeersterd volgens de regels, maar toen weerklonk minuut 1 reeds terwijl ik al veel verder had moeten zitten.  Mij concentrerend op de nakende hindernis 3 liet ik mij niet opjagen en verhoogde ik het tempo pas na ik deze hindernis met de nodige controle overwon.  Het mocht ook niet te snel gaan want hindernis 4 die ons vorig jaar parten speelde was weldra aan de beurt.  En ja hoor, Folie zag het ook dit jaar niet zo echt zitten met de bank..  Dit jaar had ik echter voldoende tijdige overtuiging in de benen en had ze dan ook geen argumenten meer in huis om niet te springen.  De sprong voelde zo zalig aan dat de rest van het parcours van een leien dakje liep.  Ik slaagde er ook in om de achterstand op de ideale tijd te beperken tot de in de 1e minuut opgelopen achterstand.  Tijd inhalen was onbegonnen werk en zou onverantwoordelijk geweest zijn.

Het venijn zit hem echter zoals dikwijls in het einde van de staart, waar de verkende route tussen trackener en watersprong bia de boomstam heel kort was en snel op elkaar volgde.  Ook hier stellen we vast dat Folie het spelletje ook leuk begint te vinden en in deze moeilijke situatie mee denkt en de hindernis vol vertrouwen overmeesterde.

Met trots kunnen we dan ook claimen dat we met een foutloze cross met slecht 9,6 strafpunten voor tijdsoverschrijding een mooie 9e plaats van de cross hadden en hiermee opklommen naar een mooie 13e plaats in het eindklassement.

We kijken vol verwachting uit naar de volgende cross in het idyllische Mont-le-Soie.  Voor de supporters : als het weer meezit is het echt een aanrader om de lange kilometers te overwinnen en getuige te zijn van één van de mooiste crossen van de Belgische kalender....

Tot dan,
Nico

De blogdraad wordt weer opgenomen...

Hallo Allemaal,

Het mag nog even, dus bij deze wens ik iedereen die ik nog niet zag dit jaar de beste wensen voor een voorspoedig 2012.

Uit de titel van deze post zou je kunnen denken dat we net zoals de Blog stil gelegen hebben sinds het eindejaar 2011. Niets is echter minder waar en de combinatie van rust en trainingen van het winterreces heeft dit week-end geresulteerd in een eerste deelname aan een wedstrijd in dit nieuwe kalenderjaar 2012.

Op onze plank lagen 2 boterhammen goed gesmeerd klaar.  De eerste boterham van 95cm werd zonder problemen naar binnen gewerkt en was een lekkernij om je vingers van af te likken.  Hieronder alvast een foto, de filmpjes volgen in de komende dagen.  (Fanny en Davina, ik reken op jullie...).

FOTO

VIDEO

De boterham van 105cm was heel lekker in het begin, maar onze ogen waren nog wat te groot voor ons buikje en we hebben bij hindernis 7 forfait moeten geven.  Ik weet echter dat we verdomd goed bezig zijn en ben er vast van overtuigd dat we een mooi seizoen tegemoet gaan...

Hopelijk zijn jullie opnieuw talrijk aanwezig op de volgende wedstrijden om ons te supporteren.

Volgende afspraak is een dressuurwedstrijd in Heikant op 04/02/2012.  Meer info volgt....