Hallo,
inderdaad, vandaag is het weer wat warmer en zijn de pistes bereidbaar.
Om in zo goed mogelijke omstandigheden te kunnen rijden beslissen we toch om naar de manège te gaan met Folie. Het zal haar van ervaring ten goede komen zodat dit op een wedstrijddag vlot gebeurt.
Zo gezegd, zo gedaan en in een mum van tijd staat Folie op de van.
Eens aangekomen stellen we echter vast dat de binnenpiste vol ponny's zit die een leg krijgen. Brecht ziet het dan ook niet echt zitten om tussen die massa Folie los te laten na een toch wel lange poos inactiviteit door de barre weersomstandigheden. Als doorwinterde ruiter beslist Brecht dan ook voor de buitenpiste te gaan die er in prima toestand bij ligt, was het niet dat het aan het regenen is.
Folie laat het echter ook niet aan haar hart komen en na een korte poos aan de longe, waarbij ze haar pittigheid tentoon spreid, (ze is dan ook blij dat ze nog eens mag werken), waagt Brecht zich in het zadel te tillen. Folie laat dit alles vlot z'n beloop gaan en in een mum van tijd is Brecht de eerste soepelheidsoefeningen reeds aan het doen.
Folie laat zich niet kennen en raapt de draad opnieuw op waar we de vorige keer gestopt waren. Brecht is dan ook uitermate tevreden en geeft Folie een uitgebriede beloning na het werk. We keren allen met een tevreden gevoel terug naar huis.
Tot later,
Nico
woensdag 30 december 2009
dinsdag 29 december 2009
Leve de winter [8^p
Uit skiverlof teruggekomen (wij..., niet Folie, zou moeilijk zijn op de latten, om nog maar te zwijgen over de skiliften...) kunnen we Folie nu opnieuw onze volledige aandacht krijgen.
Dat doen we dan ook en brengen folie vandaag dan ook een bezoek om haar nog eens te vertroetelen. Gezien de grond vandaag nog bevroren is, zal het moeilijk zijn om met Folie te rijden.
We beperken ons vandaag dan ook aan een korte wandeling in stap aan de hand.
Hopelijk zijn de temperaturen morgen beter en kunnen we wat werken.
Tot morgen Folie....
Dat doen we dan ook en brengen folie vandaag dan ook een bezoek om haar nog eens te vertroetelen. Gezien de grond vandaag nog bevroren is, zal het moeilijk zijn om met Folie te rijden.
We beperken ons vandaag dan ook aan een korte wandeling in stap aan de hand.
Hopelijk zijn de temperaturen morgen beter en kunnen we wat werken.
Tot morgen Folie....
zondag 13 december 2009
De eerste sprong van Folie over de rechte balk.
Hallo Allemaal,
na een poosje afwezig geweest te zijn door omstandigheden, skiverlof en feesten, (de paardeminnende mens moet zich ook minstens eens per jaar laten gaan...) kunnen we terug de draad opnemen aangaande de verslaggeving. Dit berichtje is dus een beetje geantitdateerd want is het relaas van zondag 13/12/09.
Gezien mijn geheugen niet vergelijkbaar is met dat van een olifant, is het beperkt tot de hoofdpunten.
Gezien de weersomstandigheden nog steeds niet verbeterd zijn, is het nog eens tijd om naar de overdekte piste te gaan. Het laden van folie op de van gebeurt nu ook vlot en we kunnen dus relatief snel aanzetten naar de manege. Dit keer zal het dan ook vlot gaan om folie ter plaatse te groomen dankzij de gemotiveerde prachthulpen die Ilias en Iony blijken te zijn.
Na een korte opwarming aan de longe, om rodeotoestanden te vermijden die noch voor de ruiter, noch voor het paard bevorderlijk zijn, kan Brecht in het zadel kruipen.
Folie is een leergierig paard en werkt dus danig mee tijdens het losrijden waarbij ze zich optimaal kan ontspannen terwijl ze toch voldoende aandachtig en respectvol voor het been blijft.
Vervolgens is het tijd om de voorbereidingen te treffen voor de sprong. Dit wordt natuurlijk langsaam opgebouwd via een kruisje om dan tot de eerste sprong over een rechte balk uit te voeren die op zo'n 70cm van de grond ligt. Dit blijkt allemaal geen probleem te vormen voor Folie. Op deze goede ervaring wordt dan ook gestopt zodat Folie aan deze eerste kennismaking goede herinneringen overhoudt.
Na een rustige terugreis geniet Folie van een fikse beloning die ze zeker verdiend heeft.
Doe zo voort Folie...
na een poosje afwezig geweest te zijn door omstandigheden, skiverlof en feesten, (de paardeminnende mens moet zich ook minstens eens per jaar laten gaan...) kunnen we terug de draad opnemen aangaande de verslaggeving. Dit berichtje is dus een beetje geantitdateerd want is het relaas van zondag 13/12/09.
Gezien mijn geheugen niet vergelijkbaar is met dat van een olifant, is het beperkt tot de hoofdpunten.
HIER KOMT HET FILMPJE DAT IK NOG AAN HET SAMENVATTEN BEN
Gezien de weersomstandigheden nog steeds niet verbeterd zijn, is het nog eens tijd om naar de overdekte piste te gaan. Het laden van folie op de van gebeurt nu ook vlot en we kunnen dus relatief snel aanzetten naar de manege. Dit keer zal het dan ook vlot gaan om folie ter plaatse te groomen dankzij de gemotiveerde prachthulpen die Ilias en Iony blijken te zijn.
Na een korte opwarming aan de longe, om rodeotoestanden te vermijden die noch voor de ruiter, noch voor het paard bevorderlijk zijn, kan Brecht in het zadel kruipen.
Folie is een leergierig paard en werkt dus danig mee tijdens het losrijden waarbij ze zich optimaal kan ontspannen terwijl ze toch voldoende aandachtig en respectvol voor het been blijft.
Vervolgens is het tijd om de voorbereidingen te treffen voor de sprong. Dit wordt natuurlijk langsaam opgebouwd via een kruisje om dan tot de eerste sprong over een rechte balk uit te voeren die op zo'n 70cm van de grond ligt. Dit blijkt allemaal geen probleem te vormen voor Folie. Op deze goede ervaring wordt dan ook gestopt zodat Folie aan deze eerste kennismaking goede herinneringen overhoudt.
Na een rustige terugreis geniet Folie van een fikse beloning die ze zeker verdiend heeft.
Doe zo voort Folie...
zondag 6 december 2009
Goed gevoel
Hallo,
De druilige regen trotserend werd deze week geopteerd om de buitenpiste te gebruiken.
Tijdens de rustige opwarming aan de longe met bijzetteugels bleek dat Folie het werk goed begint aan te voelen en zich ten volle kan ontspannen tijdens de inspanning.
Nu het paard opgewarmd is, is het de beurt aan de ruiter om aan het werk te komen. De ruiter was echter blijkbaar alle basisregels van het paardrijden vergeten toen hij tijdens het draven wou sturen met de teugels, die veel te lang waren en hierbij de hulpen van benen vergat. Het resultaat : een paardje dat niet begreep wat de ruiter van haar wou en een ruiter die zijn goed gevoel maar niet kon vinden.
Folie kreeg het danig op de zenuwen en toen het haar te veel werd, vond ze het gepast om me dit te laten weten door een aantal wipbewegingen te maken in de stijl van het voorsmaakje van vorige week. Gelukkig kon ik mijn evenwicht bewaren en kwam mijn ruitergevoel gecoacht door Brecht opnieuw aan het oppervlak en kon ik zacht maar kordaat Folie terug aan het been brengen om zo terug in evenwicht te komen.
Na een grondige bolwassing door Brecht, kon ik weer met teugels op maat en de juiste beenhulpen overgaan tot de orde van de les. Ik was na deze beschamende vertoning echter heel blij toen ik weer beetje bij beetje de schakels aan elkaar kon binden om een goed gevoel te hebben dat het gevolg was van een betere communicatie met Folie. Toen Folie zelf tijdens een klein stressmomentje spontaan overging in galop, was deze heel vlot en kon ik Folie met een heel lichte ophouding terug in draf brengen. Er zaten zelf een paar drafstappen tussen die evenwichtig waren en de nodige energierijke rust uitstraalden.
Na het rijden was het in deze modderige omstandigheden dan ook tijd voor een goede douche van de benen en de onderbuik. Ook de staart en de manen kregen een onderhoudsbeurtje zodat Folie er netjes blijft uitzien zoals dit hoort voor een volwaardig sportpaard.
Volgende week zou Brecht een eerste springles wagen met Folie. Ik zal pogen om ook hiervan een filmpje te maken en deze te delen in deze blog.
Tot later,
Nico
De druilige regen trotserend werd deze week geopteerd om de buitenpiste te gebruiken.
Tijdens de rustige opwarming aan de longe met bijzetteugels bleek dat Folie het werk goed begint aan te voelen en zich ten volle kan ontspannen tijdens de inspanning.
Nu het paard opgewarmd is, is het de beurt aan de ruiter om aan het werk te komen. De ruiter was echter blijkbaar alle basisregels van het paardrijden vergeten toen hij tijdens het draven wou sturen met de teugels, die veel te lang waren en hierbij de hulpen van benen vergat. Het resultaat : een paardje dat niet begreep wat de ruiter van haar wou en een ruiter die zijn goed gevoel maar niet kon vinden.
Folie kreeg het danig op de zenuwen en toen het haar te veel werd, vond ze het gepast om me dit te laten weten door een aantal wipbewegingen te maken in de stijl van het voorsmaakje van vorige week. Gelukkig kon ik mijn evenwicht bewaren en kwam mijn ruitergevoel gecoacht door Brecht opnieuw aan het oppervlak en kon ik zacht maar kordaat Folie terug aan het been brengen om zo terug in evenwicht te komen.
Na een grondige bolwassing door Brecht, kon ik weer met teugels op maat en de juiste beenhulpen overgaan tot de orde van de les. Ik was na deze beschamende vertoning echter heel blij toen ik weer beetje bij beetje de schakels aan elkaar kon binden om een goed gevoel te hebben dat het gevolg was van een betere communicatie met Folie. Toen Folie zelf tijdens een klein stressmomentje spontaan overging in galop, was deze heel vlot en kon ik Folie met een heel lichte ophouding terug in draf brengen. Er zaten zelf een paar drafstappen tussen die evenwichtig waren en de nodige energierijke rust uitstraalden.
Na het rijden was het in deze modderige omstandigheden dan ook tijd voor een goede douche van de benen en de onderbuik. Ook de staart en de manen kregen een onderhoudsbeurtje zodat Folie er netjes blijft uitzien zoals dit hoort voor een volwaardig sportpaard.
Volgende week zou Brecht een eerste springles wagen met Folie. Ik zal pogen om ook hiervan een filmpje te maken en deze te delen in deze blog.
Tot later,
Nico
maandag 30 november 2009
Eerste volledige les te paard...
Hallo beste lezers,
wegens omstandigheden heeft dit berichtje wat op zich laten wachten en zal het ook iets korter zijn dan de vorige berichten.
Laatste zondag was het weer nogmaals zeer druilerig en werden we genoodzaakt om naar de overdekte piste uit te wijken. Hoewel het een hele sleur is met materiaal en paard, is dit toch steeds weer de gelegenheid om het wedstrijdgevoel te trainen. Zien dat al het materiaal mee is, (niets zo erg als zonder kopstuk op een wedstrijd of locatie toe te komen, hetgeen meestal pas gemerkt wordt wanneer je dat ene ding nodig hebt), paard de nodige beschermmiddelen aandoen en dan nog zien dat deze na de vorige ervaringen nog steeds de goesting heeft om in die kar te stappen.
Enfin, alles verliep deze keer vlot en in minder dan 40 minuutjes stonden we opgezadeld en klaar om te starten met de les. Deze keer mocht ik het zelf aanpakken en na een korte opwarming aan de longe, gevolgd door een inrijden aan de longe onder assistentie van Fanny, gaf Brecht me de nodige wenken om Folie langsaam aan aan mijn, in vergelijking met Brecht, soms onhandige hulpen te laten wennen.
Na de opwarming, mocht de longe verwijderd worden en kon ik met volle teugen genieten van een frisse Folie. In vergelijking met de vorige keren dat ik mocht rijden met Folie op het einde van een les, was ze deze keer veel frisser en dit liet zich ook merken. Het was leuk om te voelen hoe vlot ze draaft en hoe meewerkend ze reageerd op de hulpen die haar gegeven worden.
Bij het veranderen van hand blijkt echter hoe onervaren ik ben in de omgang met jonge paarden daar ik er enkel in slaag om deze eenvoudige dressuurfiguur te rijden door de meest onhandige openingsteugel te gebruiken. Na wat bijsturen door Brecht lukt het me al een beetje beter.
Toen ik een overgang wilde maken op galop, was mijn beenhulp blijkbaar een beetje te sterk en Folie reageerde daar prompt op meet een paar huppelsprongetjes in waare Rodeostijl. Hier zijn spijtig genoeg geen beelden van, maar volgens de aanwezigen was het een mooie show.
Folie was echter relatief snel tot bedaren te brengen en slaagde er dus in om in het zadel te blijven zitten.
De volgende pogingen tot overgang naar galop verliepen dankzij de nuttige tips van Brecht veel vlotter en konden we de les afronden op een positief gevoel voor paard en ruiter.
Het laden in het donker en de terugreis verliepen vlot en iedereen kon terugkijken op een leuke zondagnamiddag....
Tot later,
Nico
wegens omstandigheden heeft dit berichtje wat op zich laten wachten en zal het ook iets korter zijn dan de vorige berichten.
Laatste zondag was het weer nogmaals zeer druilerig en werden we genoodzaakt om naar de overdekte piste uit te wijken. Hoewel het een hele sleur is met materiaal en paard, is dit toch steeds weer de gelegenheid om het wedstrijdgevoel te trainen. Zien dat al het materiaal mee is, (niets zo erg als zonder kopstuk op een wedstrijd of locatie toe te komen, hetgeen meestal pas gemerkt wordt wanneer je dat ene ding nodig hebt), paard de nodige beschermmiddelen aandoen en dan nog zien dat deze na de vorige ervaringen nog steeds de goesting heeft om in die kar te stappen.
Enfin, alles verliep deze keer vlot en in minder dan 40 minuutjes stonden we opgezadeld en klaar om te starten met de les. Deze keer mocht ik het zelf aanpakken en na een korte opwarming aan de longe, gevolgd door een inrijden aan de longe onder assistentie van Fanny, gaf Brecht me de nodige wenken om Folie langsaam aan aan mijn, in vergelijking met Brecht, soms onhandige hulpen te laten wennen.
Na de opwarming, mocht de longe verwijderd worden en kon ik met volle teugen genieten van een frisse Folie. In vergelijking met de vorige keren dat ik mocht rijden met Folie op het einde van een les, was ze deze keer veel frisser en dit liet zich ook merken. Het was leuk om te voelen hoe vlot ze draaft en hoe meewerkend ze reageerd op de hulpen die haar gegeven worden.
Bij het veranderen van hand blijkt echter hoe onervaren ik ben in de omgang met jonge paarden daar ik er enkel in slaag om deze eenvoudige dressuurfiguur te rijden door de meest onhandige openingsteugel te gebruiken. Na wat bijsturen door Brecht lukt het me al een beetje beter.
Toen ik een overgang wilde maken op galop, was mijn beenhulp blijkbaar een beetje te sterk en Folie reageerde daar prompt op meet een paar huppelsprongetjes in waare Rodeostijl. Hier zijn spijtig genoeg geen beelden van, maar volgens de aanwezigen was het een mooie show.
Folie was echter relatief snel tot bedaren te brengen en slaagde er dus in om in het zadel te blijven zitten.
De volgende pogingen tot overgang naar galop verliepen dankzij de nuttige tips van Brecht veel vlotter en konden we de les afronden op een positief gevoel voor paard en ruiter.
Het laden in het donker en de terugreis verliepen vlot en iedereen kon terugkijken op een leuke zondagnamiddag....
Tot later,
Nico
maandag 23 november 2009
Eerste bereden sprong ...
Er is weer een weekje voorbij gevlogen sinds het laatste berichtje.
Zaterdag namiddag was de gelegenheid om tijdens een schaarse opklaring Folie Fleur nog eens rustig te longeren. Door de slechte weersomstandigheden van de laatste dagen ligt de piste er echter een beetje glad bij en daarom durft Folie hier en daar al eens een schuivertje te maken. Haar jong hartje reageert hier een beetje ontstemt op en dit resulteert dan ook in een korte versnelling van de cadans. Ze is echter snel terug op rust te brengen aan de hand van een rustgevende stem.
Zondagochtend werd Folie bij de krieken van de dag op de trailer geloodst om nogmaals gebruik te maken van de overdekte piste in de buurt. Dit was dan ook de gelegenheid om Folie met een geloten werkruimte en een aantal andere paardjes kennis te laten maken. De winterwedstrijden zijn namelijk in aantocht en daar zal ze de opgedane ervaring goed kunnen gebruiken.
Voor de overdekte piste te betreden werd Folie getrkteerd op een korte opwarming in de buitenpiste, kwestie van haar niet te overdonderen met te veel gewijzigde parameters tegelijkertijd. Folie was duidelijk al veer minder kijkerig in de buitenpiste dan dit het geval was vorige week.
Naar de overdekte piste ....
Met een gerust hart gaf Brecht het sein om naar de binnenpiste te gaan waar de andere ruiters hun paarden aan het uitstappen waren na de vorige les. Weinig onder de indruk van deze "indringers in haar piste" zette Folie de opwarming aan de longe verder. Brecht besloot echter al relatief snel in het zadel te wippen. Dit bleek echter niet zozeer naar de goesting van Folie te zijn die bij de overgang naar draf ons even herinnerde dat ze nog maar 4 was en dus nog aardig uit de hoek kon komen wanneer de druk haar te veel werd. Het bleef echter heel beschaafd en onder de deskundige motivering van Brecht kwam Folie snel tot rust en kon het werk verder gezet worden.
Zonder halster
Na enige tijd vond Brecht dat het moment ook aangebroken was om het halster af te doen om zo enkel op het kopstuk met bijhorend bit in te werken met behulp van de nodige beenhulpen uiteraard. Dit verliep zeer vlot en vreedzaam.
"Nu is het aan u" klonk het bevredigd uit de mond van Brecht. Wat ik prompt ook deed met een grote glimlach. Folie begon namelijk al moe te worden en daarom moesten we het ook niet te lang meer trekken.
Tijd voor een balkje
Na enige rondjes op stap en draf, zag ik tot mijn verbazing Brech naar een springbalk grijpen. Mijn glimlach werd nog groter.
Toen Folie in stap voor het balkje kwam keek ze er kort naar en stapte er prompt over alsof ze dit al jaren deed, hoewel ze volgens de fokker tot nog toe slechts de ongeverfde planken van de omheining van de weide gezien had. Bij het volgende rondje werd dit overgedaan in draf. Folie had echter gezien dat er een kleine opening op de hoefslag tussen het balkje en de pisterand. Bij het derde rondje stuurde ik Folie netjes naar het midden van de balk wat resulteerde in een mooi rustig sprongetje.
Welverdiende nachtrust
Op deze zeer positieve ervaring werd dan ook gestopt en werd Folie getrakteerd op een welverdiende beloningsbeurt. Na een vlot huiswaarts transport kan ze genieten van een welverdiende rustige namiddag. Ze was bekaf en heeft goed geslapen die nacht.
Tot later,
Nico
Zaterdag namiddag was de gelegenheid om tijdens een schaarse opklaring Folie Fleur nog eens rustig te longeren. Door de slechte weersomstandigheden van de laatste dagen ligt de piste er echter een beetje glad bij en daarom durft Folie hier en daar al eens een schuivertje te maken. Haar jong hartje reageert hier een beetje ontstemt op en dit resulteert dan ook in een korte versnelling van de cadans. Ze is echter snel terug op rust te brengen aan de hand van een rustgevende stem.
Zondagochtend werd Folie bij de krieken van de dag op de trailer geloodst om nogmaals gebruik te maken van de overdekte piste in de buurt. Dit was dan ook de gelegenheid om Folie met een geloten werkruimte en een aantal andere paardjes kennis te laten maken. De winterwedstrijden zijn namelijk in aantocht en daar zal ze de opgedane ervaring goed kunnen gebruiken.
Voor de overdekte piste te betreden werd Folie getrkteerd op een korte opwarming in de buitenpiste, kwestie van haar niet te overdonderen met te veel gewijzigde parameters tegelijkertijd. Folie was duidelijk al veer minder kijkerig in de buitenpiste dan dit het geval was vorige week.
Naar de overdekte piste ....
Met een gerust hart gaf Brecht het sein om naar de binnenpiste te gaan waar de andere ruiters hun paarden aan het uitstappen waren na de vorige les. Weinig onder de indruk van deze "indringers in haar piste" zette Folie de opwarming aan de longe verder. Brecht besloot echter al relatief snel in het zadel te wippen. Dit bleek echter niet zozeer naar de goesting van Folie te zijn die bij de overgang naar draf ons even herinnerde dat ze nog maar 4 was en dus nog aardig uit de hoek kon komen wanneer de druk haar te veel werd. Het bleef echter heel beschaafd en onder de deskundige motivering van Brecht kwam Folie snel tot rust en kon het werk verder gezet worden.
Zonder halster
Na enige tijd vond Brecht dat het moment ook aangebroken was om het halster af te doen om zo enkel op het kopstuk met bijhorend bit in te werken met behulp van de nodige beenhulpen uiteraard. Dit verliep zeer vlot en vreedzaam.
"Nu is het aan u" klonk het bevredigd uit de mond van Brecht. Wat ik prompt ook deed met een grote glimlach. Folie begon namelijk al moe te worden en daarom moesten we het ook niet te lang meer trekken.
Tijd voor een balkje
Na enige rondjes op stap en draf, zag ik tot mijn verbazing Brech naar een springbalk grijpen. Mijn glimlach werd nog groter.
Toen Folie in stap voor het balkje kwam keek ze er kort naar en stapte er prompt over alsof ze dit al jaren deed, hoewel ze volgens de fokker tot nog toe slechts de ongeverfde planken van de omheining van de weide gezien had. Bij het volgende rondje werd dit overgedaan in draf. Folie had echter gezien dat er een kleine opening op de hoefslag tussen het balkje en de pisterand. Bij het derde rondje stuurde ik Folie netjes naar het midden van de balk wat resulteerde in een mooi rustig sprongetje.
Op deze zeer positieve ervaring werd dan ook gestopt en werd Folie getrakteerd op een welverdiende beloningsbeurt. Na een vlot huiswaarts transport kan ze genieten van een welverdiende rustige namiddag. Ze was bekaf en heeft goed geslapen die nacht.
Tot later,
Nico
maandag 16 november 2009
Eerste rit op verplaatsing....
Dit week-end heeft Folie een kunnen genieten van een rustdag op zaterdag, die met een iets vermoeiendere werkdag gevolgd werd.
Eens de beschermers aangebracht waren bleef Folie volledig de rust zelve en konden we naar onze paarden trailer wandelen die voor de gelegenheid voorzien werd van een nieuwe rubbervloer zodat Folie optimaal kan getransporteerd worden.
Het laden verliep vlot en binnen de 5 minuten was iedereen klaar om te vertrekken.
Na een korte rit gevolgd door de groepsles voor de andere paardjes was het tijd voor Folie om in deze onbekende omgeving het gewone werk verder te zetten.
Het longeren verliep een beetje verkrampt en ingehouden, maar na wat rondjes en de kennismaking met de rand van de piste verliep alles vlotter en kon Brecht de benen over het zadel zwaaien om in solo de rijkunst van Folie verder bij te stellen.
Na zowat 20 minuutjes gaf Brecht het sein dat het grote moment voor mij aangebroken was. De veiligheidsregels in acht nemende, deed ik net zoals Brecht mijn hoofddeksel aan en kon mits een klein zetje in het zadel gelicht worden door Brecht, Folie is groter dan ik dacht, en ik ben kleiner dan Brecht. Daarom verkoos ik ook het zetje, boven het sleuren aan een zadel dat een nutteloze destabilisering van Folie als gevolg zou kunnen gegeven hebben.
Mijn eerste gevoel was een paling gevoel. Het gevoel dat je controle over iets wil hebben, terwijl je weet dat je niet mag lossen en ook niet te hard mag knijpen wat in beide gevallen zou kunnen leiden tot het ontglippen van de prooi. Na de eerste minuut kon ik me echter volledig ontspannen, en onder het deskundige advies van Brecht werden de overgangen stap-draf en draf-staf ingezet.
Kort samengevat : Zaaaaaaaaaaaaaaaaaaalig.....
Na deze eerste kennismaking van deze combinatie, was het tijd om terug huiswaarts te keren. Transportbandages aantrekken (verliep vlekkeloos, vermits Folie zeer snel leert uit positieve ervaringen). Laden, verliep iets lastiger, tot de emmer wortelen uit de kast getoverd werd. Ze kon er niet snel genoeg op staan. Ze leert dus ook zeer snel aan haar buikje denken....
Na een rustige terugrit, kon iedereen met een voldaan gevoel terug op stal.
Tot later,
Nico
PS : van deze première is spijtig genoeg bij mijn weten niets op de gevoelige plaat vastgelegd, maar bij volgende gelegenheden zal dit aangepast worden om het artikel iets leuker te laten lezen.
Op verplaatsing...
Op zondag was het namelijk tijd om een eerste transport op verplaatsing mee te maken. In het kader van een groepsles van het team, werden de paardjes getransporteerd naar een manege in de buurt. Voor Folie was het tijd om eens te testen of ze klaar was om geconfronteerd te worden met het aantrekken van transportbandages. De voorbenen verliepen moeiteloos, zoals te verwachten was, vermits ze de beenbeschermers nu al gewoon is tijdens het werk. De achterbenen waren echter iets gevoeliger. Maar met een beetje hulp van Nandi, was Folie te overtuigen om toch even rustig te blijven staan om zo ook de bescherming van de achterbenen te kunnen aandoen.Transportbandages
Eens de beschermers aangebracht waren bleef Folie volledig de rust zelve en konden we naar onze paarden trailer wandelen die voor de gelegenheid voorzien werd van een nieuwe rubbervloer zodat Folie optimaal kan getransporteerd worden.
Het laden verliep vlot en binnen de 5 minuten was iedereen klaar om te vertrekken.
Na een korte rit gevolgd door de groepsles voor de andere paardjes was het tijd voor Folie om in deze onbekende omgeving het gewone werk verder te zetten.
Het longeren verliep een beetje verkrampt en ingehouden, maar na wat rondjes en de kennismaking met de rand van de piste verliep alles vlotter en kon Brecht de benen over het zadel zwaaien om in solo de rijkunst van Folie verder bij te stellen.
Het uur der waarheid...
Na zowat 20 minuutjes gaf Brecht het sein dat het grote moment voor mij aangebroken was. De veiligheidsregels in acht nemende, deed ik net zoals Brecht mijn hoofddeksel aan en kon mits een klein zetje in het zadel gelicht worden door Brecht, Folie is groter dan ik dacht, en ik ben kleiner dan Brecht. Daarom verkoos ik ook het zetje, boven het sleuren aan een zadel dat een nutteloze destabilisering van Folie als gevolg zou kunnen gegeven hebben.
Mijn eerste gevoel was een paling gevoel. Het gevoel dat je controle over iets wil hebben, terwijl je weet dat je niet mag lossen en ook niet te hard mag knijpen wat in beide gevallen zou kunnen leiden tot het ontglippen van de prooi. Na de eerste minuut kon ik me echter volledig ontspannen, en onder het deskundige advies van Brecht werden de overgangen stap-draf en draf-staf ingezet.
Kort samengevat : Zaaaaaaaaaaaaaaaaaaalig.....
Oost West, thuis best.
Na deze eerste kennismaking van deze combinatie, was het tijd om terug huiswaarts te keren. Transportbandages aantrekken (verliep vlekkeloos, vermits Folie zeer snel leert uit positieve ervaringen). Laden, verliep iets lastiger, tot de emmer wortelen uit de kast getoverd werd. Ze kon er niet snel genoeg op staan. Ze leert dus ook zeer snel aan haar buikje denken....
Na een rustige terugrit, kon iedereen met een voldaan gevoel terug op stal.
Tot later,
Nico
PS : van deze première is spijtig genoeg bij mijn weten niets op de gevoelige plaat vastgelegd, maar bij volgende gelegenheden zal dit aangepast worden om het artikel iets leuker te laten lezen.
woensdag 11 november 2009
Benen spuiten is kinderspel...
Ondertussen is er een drukke week achter de rug waarbij deze Blog wat achterstand moest incasseren.
Om een lang verhaal kort te houden werd vorige week donderdag en vrijdag verder gewerkt op het voorwaarts rijden met ruiter. Zaterdag en zondag werd mijn conditie op de proef gesteld daar ik met de longe aan de hand in een deel moest mee lopen zodat Brecht de volledige hoefslag kon gebruiken. (zie video met dank aan Sonja en Camille voor het filmen)
Geleidelijk aan werd Folie duidelijk gemaakt dat ze bij het geven van "been" ze de overgang moest maken van stap in draf. Zo ook werd de druk op het bit en de teugels geleidelijk verhoogd zodat wenden en overgaan van draf naar stap ook door de ruiter kon aangegeven worden ipv door de stem van de longeur. Zondag werd dan ook bereikt dat Brecht volledig zelfstandig kon rijden gebruik makend van de volledige piste.
Maandag en Dinsdag werden de bijzettuegels gebruikt zodat de voorwaarts neerwaartse beweging gestimuleerd kon worden.
Vandaag was een soort "rustdag" waarbij het "werk" beperkt bleef tot het longeren zonder tuig. Door de druilige regen van de laatste dagen lag de piste er echter een beetje vettig bij waardoor Folie een paar keer het evenwicht verloor en als reaktie hierop een enkele keer toonde dat er nog jong bloed door haar aderen vloeit en dit bewees door een elegante bokbeweging uit te voeren waarbij de achterbenen hoog in de lucht gegooid werden.
Achteraf werd Folie uitegebreid vertroeteld en verzorgd met de nodige liefde. De foto hiernaast geeft eveneens aan dat het afspoelen van de benen ondertussen ook kinderspel geworden is....
Tot binnekort,
Nico
Om een lang verhaal kort te houden werd vorige week donderdag en vrijdag verder gewerkt op het voorwaarts rijden met ruiter. Zaterdag en zondag werd mijn conditie op de proef gesteld daar ik met de longe aan de hand in een deel moest mee lopen zodat Brecht de volledige hoefslag kon gebruiken. (zie video met dank aan Sonja en Camille voor het filmen)
Geleidelijk aan werd Folie duidelijk gemaakt dat ze bij het geven van "been" ze de overgang moest maken van stap in draf. Zo ook werd de druk op het bit en de teugels geleidelijk verhoogd zodat wenden en overgaan van draf naar stap ook door de ruiter kon aangegeven worden ipv door de stem van de longeur. Zondag werd dan ook bereikt dat Brecht volledig zelfstandig kon rijden gebruik makend van de volledige piste.
Maandag en Dinsdag werden de bijzettuegels gebruikt zodat de voorwaarts neerwaartse beweging gestimuleerd kon worden.
Vandaag was een soort "rustdag" waarbij het "werk" beperkt bleef tot het longeren zonder tuig. Door de druilige regen van de laatste dagen lag de piste er echter een beetje vettig bij waardoor Folie een paar keer het evenwicht verloor en als reaktie hierop een enkele keer toonde dat er nog jong bloed door haar aderen vloeit en dit bewees door een elegante bokbeweging uit te voeren waarbij de achterbenen hoog in de lucht gegooid werden.Achteraf werd Folie uitegebreid vertroeteld en verzorgd met de nodige liefde. De foto hiernaast geeft eveneens aan dat het afspoelen van de benen ondertussen ook kinderspel geworden is....
Tot binnekort,
Nico
woensdag 4 november 2009
Na regen komt zon !
Gisteren en vandaag heeft Folie 2 nieuwe mensen leren kennen: Ilias en mezelf. Gisteren regende het pijpestelen en was het dan ook nog pikdonker. Het werd dus geen lange sessie gisteren. Eerst een borsteltje in de box, om niet alk te veel in de regen te moeten staan, dan naar buiten, zadel opleggen en de piste in. We hebben enkel gelongeerd, omdat het donker was en we niet wilden dat Folie zou reageren op het schaduwspel.
Vandaag hebben we dan maar gekozen voor daglicht en zonneschijn. Een veel beter keuze. Eerst rustig geborsteld met Ilias, daarna rustig de piste in. Op beide handen gelongeerd. stap, draf en galop gaan vlot. Brecht had ze nog niet zo mooi zien lopen. van galop naar draf en stap gaat wat minder vlot, maar oefening ,....
Daarna is Brecht erop geklommen. Folie reageerde goed, de zweep wat minder: zij kraakte in 2. Aan de Longe hebben we een toertje van de piste gedaan. Daarna mocht ik haar loslaten en doen alsof ik haar longeerde. Folie moet nog leren dat ze vooruit moet gaan, met een "passagier" houdt ze zich enorm in. Ze moet nog leren dat 'vooruit' de oplossing ligt. En met een kapotte zweep kon ik Brecht ook niet echt effectief helpen. Na een kwartiertje zijn we dan maar op een goed punt gestopt. Morgen proberen we het eens met bijzetteugels .... en een nieuwe zweep. Ik ben benieuwd.
Els
Vandaag hebben we dan maar gekozen voor daglicht en zonneschijn. Een veel beter keuze. Eerst rustig geborsteld met Ilias, daarna rustig de piste in. Op beide handen gelongeerd. stap, draf en galop gaan vlot. Brecht had ze nog niet zo mooi zien lopen. van galop naar draf en stap gaat wat minder vlot, maar oefening ,....
Daarna is Brecht erop geklommen. Folie reageerde goed, de zweep wat minder: zij kraakte in 2. Aan de Longe hebben we een toertje van de piste gedaan. Daarna mocht ik haar loslaten en doen alsof ik haar longeerde. Folie moet nog leren dat ze vooruit moet gaan, met een "passagier" houdt ze zich enorm in. Ze moet nog leren dat 'vooruit' de oplossing ligt. En met een kapotte zweep kon ik Brecht ook niet echt effectief helpen. Na een kwartiertje zijn we dan maar op een goed punt gestopt. Morgen proberen we het eens met bijzetteugels .... en een nieuwe zweep. Ik ben benieuwd.
Els
zondag 1 november 2009
En dan ook op galop....
Vandaag kon de volledige familie genieten van de vooruitgang van Folie. Tijdens de grondige poetsbeurt werd volhard met het nemen van de benen. Bij het opheffen van de voorste benen geeft Folie nu al geen kik mee en werkt ze aardig mee. Wat de achterbenen beterft is het echter nog niet zo vlot. Het borstelen is zo goed als geen probleem meer maar het opheffen is andere koek. Ik ben er vandaag echter al in geslaagd om het linker been eventjes van de grond te tillen zonder dat er nagetrapt werd. Het zal wel lukken binnekort....
Na de poetsbeurt kon de nu stilaan routinematige opwarming aangevat worden. Na de opwarming besteeg Brecht Folie via de bloemzakhouding. Dit gaat eveneens vlot en zonder vluchtreacties.
De overgangen naar stap en draf verlopen relatief rustig en Brecht voelde het zo goed aan dat de overgang naar galop zelf werd geprobeerd. Ook dat blijkt voor Folie geen probleem te zijn en dus kunnen we dit eveneens in het routinematige werk integreren.
Na het "harde labeur" en een lange uitstapwandeling rond de piste mocht Folie opnieuw op stal. Maar voor de stal effectief kon betreden worden moesten de voetjes afgespoten worden. Dit wordt nu ook stillaan routine. Behalve een kleine schrikreactie voor het nieuwe tuinslangpistool konden zowel de voor als achterbenen perfect gedoucht worden zodat de benen proper.
Naast het invoeren van "galop met ruiter" werd Folie ook van een zweetdeken voorzien. Voor vele jonge paardjes die hiermee nog geen kennis gemaakt hebben is dit blijkbaar een bevreemdende belevenis en bokt menig paardje dan ook om dit ding er af te krijgen. Voor Folie bleek dit echter geen probleem te zijn.
Tot later,
Nico
Na de poetsbeurt kon de nu stilaan routinematige opwarming aangevat worden. Na de opwarming besteeg Brecht Folie via de bloemzakhouding. Dit gaat eveneens vlot en zonder vluchtreacties.
De overgangen naar stap en draf verlopen relatief rustig en Brecht voelde het zo goed aan dat de overgang naar galop zelf werd geprobeerd. Ook dat blijkt voor Folie geen probleem te zijn en dus kunnen we dit eveneens in het routinematige werk integreren.
Na het "harde labeur" en een lange uitstapwandeling rond de piste mocht Folie opnieuw op stal. Maar voor de stal effectief kon betreden worden moesten de voetjes afgespoten worden. Dit wordt nu ook stillaan routine. Behalve een kleine schrikreactie voor het nieuwe tuinslangpistool konden zowel de voor als achterbenen perfect gedoucht worden zodat de benen proper.
Naast het invoeren van "galop met ruiter" werd Folie ook van een zweetdeken voorzien. Voor vele jonge paardjes die hiermee nog geen kennis gemaakt hebben is dit blijkbaar een bevreemdende belevenis en bokt menig paardje dan ook om dit ding er af te krijgen. Voor Folie bleek dit echter geen probleem te zijn.Tot later,
Nico
zaterdag 31 oktober 2009
Op draf met nieuwe schoentjes...
Sinds dinsdag werd verder gewerkt om tijdens het werk het zadel te belasten met het gewicht van een ruiter. Dit werk werd tot gisteren enkel in stap uitgevoerd om niet overhaast naar de volgende stap over te gaan. Nu ze dit gewoon is kan deze stap genomen worden.Deze ochtend hebben we dan ook de overgang naar draf erbij genomen. Het eerste moment maakte ze een zijdelingse kattensprong die Brecht echter vlot kon corrigeren zodat Folie niet op mij terecht kwam. Na enkele rondjes werd ze rustiger, maar dit extra gewicht dat ze moet versleuren in draf valt haar wel zwaar. We zullen haar in de komende dagen dan ook de nodige tijd geven om haar conditie verder op te bouwen zodat dit geen probleem meer vormt.
Naast het nemen van de volgende stappen tot het aanleren van de rijkunst, werd Folie gisteren ook voorzien van een nieuw paar hoefijzers. Het zijn eigenlijk haar eerste hoefijzers. Brechts hoefsmid heeft het dan ook heel voorzichtig en rustig aangepakt. Ze was hiervan echter niet danig onder de indruk en het passen van de schoentjes verliet vlot. Althans voor wat de voorbenen betreft. Het nemen van de achterbenen is nog iets wat ze niet zo aanvaardt en waar nog dagelijks aan gewerkt wordt, stap voor stap.Morgen zullen we nog een aantal foto's kunnen nemen zodat deze blog wat meer beeldjes krijgt. Tot dan.
Nico
dinsdag 27 oktober 2009
Zadel met ruiter....
Nico
zondag 25 oktober 2009
Welke bloemzak hangt hier aan mijn lijf....
Op de positieve ervaring van gisteren werd ook vandaag verder gebouwd naar het opstijgen in het zadel.
Vandaag mocht ik zelf het werk aan de longe dirigeren van uit het centrum. Met de nodige instructies van aan de hoefslag verliep de opwarming vlot en grondig. Het aanbrengen van het zadel verliep in alle rust en zo kon het werk aan de longe verder gezet worden.
Na een paar draf-galop-drag overgangen was de aanwezigheid van het zadel de meest normale zaak voor Folie.
Uit stilstand kon Brecht zich nu als een echte Kozak wagen aan het "hangen als een bloemzak". Eens de bloemzak op het zadel kan blijven liggen kan het gevaarte in stap een paar passen zetten. Folie is wel wat verbaasd van de aanwezigheid van deze ongewone last en ziet het niet zitten om dan rustig tot stilstand te komen. Na wat aandringen lukte het echter wel en kon Brecht nogmaals proberen tot deze handelingen in de grootste rust konden verlopen.
Na het werk is het weer tijd om de voeten te spoelen want met modder aan de benen kan men niet op stal gaan hé. Het afspuiten van de voorste benen verliep goed en de achterste benen lukken nu ook al min of meer.
Folie, je bent een slimme meid en leert vlot bij.
Tot morgen,
Nico
Vandaag mocht ik zelf het werk aan de longe dirigeren van uit het centrum. Met de nodige instructies van aan de hoefslag verliep de opwarming vlot en grondig. Het aanbrengen van het zadel verliep in alle rust en zo kon het werk aan de longe verder gezet worden.
Uit stilstand kon Brecht zich nu als een echte Kozak wagen aan het "hangen als een bloemzak". Eens de bloemzak op het zadel kan blijven liggen kan het gevaarte in stap een paar passen zetten. Folie is wel wat verbaasd van de aanwezigheid van deze ongewone last en ziet het niet zitten om dan rustig tot stilstand te komen. Na wat aandringen lukte het echter wel en kon Brecht nogmaals proberen tot deze handelingen in de grootste rust konden verlopen.
Folie, je bent een slimme meid en leert vlot bij.
Tot morgen,
Nico
zaterdag 24 oktober 2009
Weet je hoe een zadel aanvoelt ?
Het was ook het ideale moment om tijdens een schaarse opklaring Folie te verwennen met een uitgebreide borstelbeurt. Blijkbaar geniet ze er enorm van want ze blijft er heel rustig bij, zelf wanneer de benen geborsteld worden. Ook Ilias kon meehelpen bij deze verwenbeurt en ze kunnen het dan ook goed met elkaar vinden.
De tijd was nu rijp om na te gaan of Folie klaar was om het zadel aan te trekken. Na een korte opwarming kon de poging ondernomen worden om het zadel op te leggen. Folie was er niet helemaal gerust in, maar achteraf bekeken voelde ze misschien aan dat Brecht en ik niet helemaal zeker waren hoe ze zou reageren. Het bleek echter heel goed mee te vallen en het werk op draf en galop aan de longe kon hervat worden.
Zelf bij het aansingelen bleef folie rustig afwachtend wat we nu weer met haar gingen uitspoken.
Na het aansingelen kon Brecht starten met het beladen van het zadel met z'n gewicht. Gepaard gaand met geluiden van klapperende zadelflappen, klingelende stijgbeugels en andere vreemde geluiden en bewegingen werd getest hoe Folie weerstaat aan de drang om als een vluchtend dier zich te onttrekken van dit vreemde ding op haar rug.
Ook het beenspoelen verloopt al iets vlotter, maar Folie bezit nog een stevige dosis kattenkwaad met bijhorende waterangst....
Tot later,
Nico
woensdag 21 oktober 2009
De eerste stappen...
De drie eerste dagen van de opleiding verliepen relatief vlot. Na een uitgebreide longeersessie op maandag die heel rustig verlopen is, was het dinsdag reeds tijd voor een eerste poging "met ruiter" maar "zonder zadel". Folie bleek de rust zelve te zijn.
De volgende stap was dan ook, in de aanloop tot het opzadelen, het aanbrengen van de singel om na te gaan of de reaktie van Folie nog even rustig zou blijven. Dit werd vandaag (woensdag) dan ook met success uitgetest.
Na al dit harde labeur had het spoelen van de benen een zalig gevoel moeten zijn voor Folie. Blijkbaar heeft Folie echter nog een aantal kattestreken en is water nog niet haar beste vriend. Oefening baart kunst zegt men dan,...
Het ziet er goed uit, maar de verschillende tussenstappen mogen zeker niet overgeslagen worden zodat het voor beide partijen een plezierig samenwerken kan blijven. Zaterdag zal ik, als het weer het toelaat, zorgen voor een eerste aantal foto's van Folie in het werk... Tot dan...
Nico
De volgende stap was dan ook, in de aanloop tot het opzadelen, het aanbrengen van de singel om na te gaan of de reaktie van Folie nog even rustig zou blijven. Dit werd vandaag (woensdag) dan ook met success uitgetest.
Het ziet er goed uit, maar de verschillende tussenstappen mogen zeker niet overgeslagen worden zodat het voor beide partijen een plezierig samenwerken kan blijven. Zaterdag zal ik, als het weer het toelaat, zorgen voor een eerste aantal foto's van Folie in het werk... Tot dan...
Nico
maandag 19 oktober 2009
Nieuw paardje
Het is zover, ... Een nieuw paardje heeft onze familie vervoegd. Folie Fleur Van Vijvereecke is een vosse merrie van 4 jaar. Ze heeft gisteren haar intrek gevonden in de nieuwe boxen van Brecht. Je zal hier weldra de verschillende stappen van haar opleiding tot eventingpaard kunnen volgen.
Haar afstamming
|
zondag 8 februari 2009
2 maal 90...
Hallo,
Zo, na de derde komt de vierde zeker hé... Enfin, we hebben na de vorige wedstrijd een stevige training achter de kiezen, want woensdag hebben we wat meer hindernissen geplaatst om het parcoursgevoel verder te ontwikkelen. In de voorbereiding liep dit alles prima wat als logisch gevolg had dat de hindernissen ook vlot de ene achter de andere overschreden werden. Hopelijk was dit een goed voorteken voor de wedstrijd van vandaag (08/02/09).
13h30. In de veronderstelling dat ik nog een uurtje overschot had voor we tot de verkenning van de piste konden overgaan, liep ik ontspannen door de paddock, op naar de piste voor een eerste temperatuursname. Tot mijn verbijsteris stelde ik echter vast dat de piste reeds klaar stond en dat de eerste ruiter reeds in de piste stond.
Na een snelle blik op het pistedocument waarblij ik me het parcours volledig kon meemoriseren spoedde ik mij naar de van om mijzelf en camelotte klaar te maken. Na een klein kwart uurtje reed ik de paddock binnen en kon ik aan de opwarming starten. Gelukkig is dit niet meer mijn eerste proefstuk en was de stress van het timingprobleem snel vergeten. De opwarming verliep vlot en de nodige soepeleheid en wendbaarheid werd snel bekomen. De paddockhindernissen (die camelotte ondertussen van buiten begint te kennen bleken geen probleem te vormen en dus was het vertrouwen na een goede training op woensdag en een goede opwarming rustgevend.
Was dit de rust voor de storm ? Het binnenkomen in de piste verliep goed en de nodige reaktiviteit was er nog steeds. Geen vuiltje aan de lucht zou je denken. Welnee, ondanks de 2 eerste hindernissen die goed genomen werden kwam de 3de hindernis er aan na een gebroken lijn van de rechterhand naar de linkerhand. En daar was het gedaan met het vlotte werk. Weigering 1 was een feit. En dit bleef ook zo na de 2e poging. Weigering 2.
Gezien ik 2 ruiters later een 2e poging voorzien had wou ik nogmaals het vertrouwen checken op hindernis 1 die eerst vlot verlopen was. Resultaat : weigering 3. Geen goed teken voor de 2e run.
Enfin, enkel rust kan je helpen met paarden hoor ik mijn trainer me nog zeggen dus behoud ik deze. Eens de ruiter na mij zijn ding deed (eveneens uitgebeld door 2 weigeringen) probeer ik het nogmaals.
Punt 1. Doorlaatbaarheid en reaktiviteit controleren. OK, daan maar op naar hindernis 1. En daar bleef het ook bij, zelf na een tweede poging.
In alle rust zijn we dan afgedropen naar de paddock om te pogen om tot een positief eindpunt te geraken. Hier bleek dat het vertrouwen zo ver verloren was dat zelf een lage rechte niet meer lukte. We hebben dus maar afgesloten met een laag kruisje dat rustig en zonder stress genomen werd. We hebben het dus hier maar bij gelaten. En zullen tijdens de volgende trainingen dit vertrouwen opnieuw zoeken.
Soms moet men terugkeren op zijn passen om beter te kunnen springen over de hindernis die zich stellen.
Tot de volgende,
Zo, na de derde komt de vierde zeker hé... Enfin, we hebben na de vorige wedstrijd een stevige training achter de kiezen, want woensdag hebben we wat meer hindernissen geplaatst om het parcoursgevoel verder te ontwikkelen. In de voorbereiding liep dit alles prima wat als logisch gevolg had dat de hindernissen ook vlot de ene achter de andere overschreden werden. Hopelijk was dit een goed voorteken voor de wedstrijd van vandaag (08/02/09).
13h30. In de veronderstelling dat ik nog een uurtje overschot had voor we tot de verkenning van de piste konden overgaan, liep ik ontspannen door de paddock, op naar de piste voor een eerste temperatuursname. Tot mijn verbijsteris stelde ik echter vast dat de piste reeds klaar stond en dat de eerste ruiter reeds in de piste stond.
Na een snelle blik op het pistedocument waarblij ik me het parcours volledig kon meemoriseren spoedde ik mij naar de van om mijzelf en camelotte klaar te maken. Na een klein kwart uurtje reed ik de paddock binnen en kon ik aan de opwarming starten. Gelukkig is dit niet meer mijn eerste proefstuk en was de stress van het timingprobleem snel vergeten. De opwarming verliep vlot en de nodige soepeleheid en wendbaarheid werd snel bekomen. De paddockhindernissen (die camelotte ondertussen van buiten begint te kennen bleken geen probleem te vormen en dus was het vertrouwen na een goede training op woensdag en een goede opwarming rustgevend.
Was dit de rust voor de storm ? Het binnenkomen in de piste verliep goed en de nodige reaktiviteit was er nog steeds. Geen vuiltje aan de lucht zou je denken. Welnee, ondanks de 2 eerste hindernissen die goed genomen werden kwam de 3de hindernis er aan na een gebroken lijn van de rechterhand naar de linkerhand. En daar was het gedaan met het vlotte werk. Weigering 1 was een feit. En dit bleef ook zo na de 2e poging. Weigering 2.
Gezien ik 2 ruiters later een 2e poging voorzien had wou ik nogmaals het vertrouwen checken op hindernis 1 die eerst vlot verlopen was. Resultaat : weigering 3. Geen goed teken voor de 2e run.
Enfin, enkel rust kan je helpen met paarden hoor ik mijn trainer me nog zeggen dus behoud ik deze. Eens de ruiter na mij zijn ding deed (eveneens uitgebeld door 2 weigeringen) probeer ik het nogmaals.
Punt 1. Doorlaatbaarheid en reaktiviteit controleren. OK, daan maar op naar hindernis 1. En daar bleef het ook bij, zelf na een tweede poging.
In alle rust zijn we dan afgedropen naar de paddock om te pogen om tot een positief eindpunt te geraken. Hier bleek dat het vertrouwen zo ver verloren was dat zelf een lage rechte niet meer lukte. We hebben dus maar afgesloten met een laag kruisje dat rustig en zonder stress genomen werd. We hebben het dus hier maar bij gelaten. En zullen tijdens de volgende trainingen dit vertrouwen opnieuw zoeken.
Soms moet men terugkeren op zijn passen om beter te kunnen springen over de hindernis die zich stellen.
Tot de volgende,
3de keer goeie keer ????
Hallo,
ik heb er wat langer over gedaan om het verslag van vorige week (01/02/09) te maken daar ik een beetje ontgoocheld was over het resultaat van de 3de wedstrijd. Deze keer zochten we het een beetje hoger namelijk op de 90cm. Voor ons beiden is het niets nieuws, maar het is wel een kwestie van het vertrouwen te behouden.
En ja hoor, na een nochthans goede voorbereiding was het weer aan ons in de arena. NA een vlekkeloze eerste en tweede hindernis kwam er de derde (logisch hé), maar daar was het vertrouwen al een beetje weg en voelde ik aan dat camelotte een beetje twijfelde. Na een lichte por om hem te motiveren om erover te gaan bleek hij hiermee geen probleem te hebben. Op naar de dubbel 4a / 4b. En daar liep het mis. De eerste weigering was weer een feit. Rustig blijven is momenteel de boodschap dus proberen we het nogmaals. Met wat twijfels lukt 4a toch, maar blijven we steken voor 4b.
Resultaat, uitgesloten wegens tweede weigering. Geen paniek, we blijven rustig en gaan om het vertrouwen er in te houden nog eens over hindernis 3 die hier geen probleem geeft.
Ondanks het slechte resultaat laten we dit niet aan ons hart komen en onthouden we vooral het ontspannen en reaktieve gevoel van de paddock. De basis zit goed, enkel werken aan het vertrouwen in de piste. We moeten vertrouwen krijgen in ons kunnen.
Op naar de volgende wedstrijd.
ik heb er wat langer over gedaan om het verslag van vorige week (01/02/09) te maken daar ik een beetje ontgoocheld was over het resultaat van de 3de wedstrijd. Deze keer zochten we het een beetje hoger namelijk op de 90cm. Voor ons beiden is het niets nieuws, maar het is wel een kwestie van het vertrouwen te behouden.
En ja hoor, na een nochthans goede voorbereiding was het weer aan ons in de arena. NA een vlekkeloze eerste en tweede hindernis kwam er de derde (logisch hé), maar daar was het vertrouwen al een beetje weg en voelde ik aan dat camelotte een beetje twijfelde. Na een lichte por om hem te motiveren om erover te gaan bleek hij hiermee geen probleem te hebben. Op naar de dubbel 4a / 4b. En daar liep het mis. De eerste weigering was weer een feit. Rustig blijven is momenteel de boodschap dus proberen we het nogmaals. Met wat twijfels lukt 4a toch, maar blijven we steken voor 4b.
Resultaat, uitgesloten wegens tweede weigering. Geen paniek, we blijven rustig en gaan om het vertrouwen er in te houden nog eens over hindernis 3 die hier geen probleem geeft.
Ondanks het slechte resultaat laten we dit niet aan ons hart komen en onthouden we vooral het ontspannen en reaktieve gevoel van de paddock. De basis zit goed, enkel werken aan het vertrouwen in de piste. We moeten vertrouwen krijgen in ons kunnen.
Op naar de volgende wedstrijd.
Abonneren op:
Reacties (Atom)