Hallo,
Tijdens een van onze surfsessies zijn we toevallig op volgend videooken gestooten.
Hier zien we Brecht aan het werk met Folie over de rechte hindernis tussen seconde 8 en seconde 11.
Ook dit jaar zullen we zonder tegenslag aanwezig zijn op Eventing Tongeren. Deze keer zal ik echter de teugels in handen hebben...
Tot dan,
Nico
donderdag 17 mei 2012
woensdag 2 mei 2012
Moeilijk begin, mooi resultaat....
Hallo Bloglezers,
het weekend van 20 en 21 mei jl was de test om te zien of het harde labeur van de winter zijn vruchten afgeworpen heeft.
Het toneel voor dit openingsstuk was dit jaar terug te vinden in het natte Waregem. Anders dan andere jaren waren de weergoden ons iet goed gestemd en was het drummen op het terrein om met de vrachtwagens een droog plekje te vinden.
Eens de vrachtwagen gelost en de tent gesteld was er nog net voldoende tijd om een losrijritje te doen met Folie in de dressuurpaddock. Deze was gelegen midden in de draafpiste van de hippodroom van Waregem. Deze vrijdag avond bleek net ook het trainingsmoment te zijn van de club sulki-rijders. Folie had het blijkbaar niet zo gevonden met deze sulky rijders en zat ook met de bijhorende stress. Ze gaf hieraan blijk door na een mooie reeks piaffpassen over te gaan naar een andere reeds haute école bewegingen, namelijk de levade gevolgd door een croupade...
Ik overleefde deze eerste reeks net, maar de tweede reeks die hier op volgde was er te veel aan en het gevolg was dan ook een terugzien van een oude vriend, de grond... Gesteund door een paddock vol verraste ruiters heb ik mijn vertrouwen terug bijeen geraapt en heb ik onder de deskundige begeleiding van Brecht de rust zowel bij mezelf als bij Folie terug gebracht zodat we de avond konden besluiten met een bereikt doel, Folie was soepel en ontspannen.
Op zaterdag waren de suki-rijders niet meer te bespeuren en verliep de dressurproef dan ook binnen de lijntjes. Hoewel het resultaat van de dressuurproef slechts een bedroevende 27e plaats was, waren we er in geslaagd om de juiste gehoorzaamheid en ongedwongenheid aan de dag te brengen, maar met te weinig impuls. Dit laatste is heel belangrijk in dressuur en dit verklaart dan ook het mindere resultaat.
Na de middag, was het springen aan de beurt. Ondanks een super gevoel in de inrijpiste, was het effect van de kleine ingesloten binnepiste blijkbaar voldoende om Folie en mezelf van de wijs te brengen en verliepen de eerste hindernissen niet volgens het boekje. Na hindernis 4 herpakten we ons en ondanks het schoonheidsfoutje op hindernis 6a verliep de rest van het parcours in volste vertrouwen wat goed was voor de cross... Inmiddels waren we al gestegen naar de 21ste plaats.
Zondag was cross-dag en ik moest vroeg uit de veren want reeds om 8h45 aan de beurt om het parcours te verorberen als ontbijt op een nuchtere maag. De verkenning had de pijnpunten in het licht gezet en we wisten waar we aandacht aan moesten schenken. Het parcours was quasi identiek aan de 2011 editie en de problemen van vorig jaar werden dan ook nog eens opgefrist om ze deze keer beter aan te pakken. Verschil met vorig jaar was wel dat de snelheid opgedreven werd van 450m/min naar 480m/min.
De start verliep heel netjes en hindernis 1 en 2 werden overmeersterd volgens de regels, maar toen weerklonk minuut 1 reeds terwijl ik al veel verder had moeten zitten. Mij concentrerend op de nakende hindernis 3 liet ik mij niet opjagen en verhoogde ik het tempo pas na ik deze hindernis met de nodige controle overwon. Het mocht ook niet te snel gaan want hindernis 4 die ons vorig jaar parten speelde was weldra aan de beurt. En ja hoor, Folie zag het ook dit jaar niet zo echt zitten met de bank.. Dit jaar had ik echter voldoende tijdige overtuiging in de benen en had ze dan ook geen argumenten meer in huis om niet te springen. De sprong voelde zo zalig aan dat de rest van het parcours van een leien dakje liep. Ik slaagde er ook in om de achterstand op de ideale tijd te beperken tot de in de 1e minuut opgelopen achterstand. Tijd inhalen was onbegonnen werk en zou onverantwoordelijk geweest zijn.
Het venijn zit hem echter zoals dikwijls in het einde van de staart, waar de verkende route tussen trackener en watersprong bia de boomstam heel kort was en snel op elkaar volgde. Ook hier stellen we vast dat Folie het spelletje ook leuk begint te vinden en in deze moeilijke situatie mee denkt en de hindernis vol vertrouwen overmeesterde.
Met trots kunnen we dan ook claimen dat we met een foutloze cross met slecht 9,6 strafpunten voor tijdsoverschrijding een mooie 9e plaats van de cross hadden en hiermee opklommen naar een mooie 13e plaats in het eindklassement.
We kijken vol verwachting uit naar de volgende cross in het idyllische Mont-le-Soie. Voor de supporters : als het weer meezit is het echt een aanrader om de lange kilometers te overwinnen en getuige te zijn van één van de mooiste crossen van de Belgische kalender....
Tot dan,
Nico
het weekend van 20 en 21 mei jl was de test om te zien of het harde labeur van de winter zijn vruchten afgeworpen heeft.
Het toneel voor dit openingsstuk was dit jaar terug te vinden in het natte Waregem. Anders dan andere jaren waren de weergoden ons iet goed gestemd en was het drummen op het terrein om met de vrachtwagens een droog plekje te vinden.
Eens de vrachtwagen gelost en de tent gesteld was er nog net voldoende tijd om een losrijritje te doen met Folie in de dressuurpaddock. Deze was gelegen midden in de draafpiste van de hippodroom van Waregem. Deze vrijdag avond bleek net ook het trainingsmoment te zijn van de club sulki-rijders. Folie had het blijkbaar niet zo gevonden met deze sulky rijders en zat ook met de bijhorende stress. Ze gaf hieraan blijk door na een mooie reeks piaffpassen over te gaan naar een andere reeds haute école bewegingen, namelijk de levade gevolgd door een croupade...
Ik overleefde deze eerste reeks net, maar de tweede reeks die hier op volgde was er te veel aan en het gevolg was dan ook een terugzien van een oude vriend, de grond... Gesteund door een paddock vol verraste ruiters heb ik mijn vertrouwen terug bijeen geraapt en heb ik onder de deskundige begeleiding van Brecht de rust zowel bij mezelf als bij Folie terug gebracht zodat we de avond konden besluiten met een bereikt doel, Folie was soepel en ontspannen.
Op zaterdag waren de suki-rijders niet meer te bespeuren en verliep de dressurproef dan ook binnen de lijntjes. Hoewel het resultaat van de dressuurproef slechts een bedroevende 27e plaats was, waren we er in geslaagd om de juiste gehoorzaamheid en ongedwongenheid aan de dag te brengen, maar met te weinig impuls. Dit laatste is heel belangrijk in dressuur en dit verklaart dan ook het mindere resultaat.
Na de middag, was het springen aan de beurt. Ondanks een super gevoel in de inrijpiste, was het effect van de kleine ingesloten binnepiste blijkbaar voldoende om Folie en mezelf van de wijs te brengen en verliepen de eerste hindernissen niet volgens het boekje. Na hindernis 4 herpakten we ons en ondanks het schoonheidsfoutje op hindernis 6a verliep de rest van het parcours in volste vertrouwen wat goed was voor de cross... Inmiddels waren we al gestegen naar de 21ste plaats.
Zondag was cross-dag en ik moest vroeg uit de veren want reeds om 8h45 aan de beurt om het parcours te verorberen als ontbijt op een nuchtere maag. De verkenning had de pijnpunten in het licht gezet en we wisten waar we aandacht aan moesten schenken. Het parcours was quasi identiek aan de 2011 editie en de problemen van vorig jaar werden dan ook nog eens opgefrist om ze deze keer beter aan te pakken. Verschil met vorig jaar was wel dat de snelheid opgedreven werd van 450m/min naar 480m/min.
De start verliep heel netjes en hindernis 1 en 2 werden overmeersterd volgens de regels, maar toen weerklonk minuut 1 reeds terwijl ik al veel verder had moeten zitten. Mij concentrerend op de nakende hindernis 3 liet ik mij niet opjagen en verhoogde ik het tempo pas na ik deze hindernis met de nodige controle overwon. Het mocht ook niet te snel gaan want hindernis 4 die ons vorig jaar parten speelde was weldra aan de beurt. En ja hoor, Folie zag het ook dit jaar niet zo echt zitten met de bank.. Dit jaar had ik echter voldoende tijdige overtuiging in de benen en had ze dan ook geen argumenten meer in huis om niet te springen. De sprong voelde zo zalig aan dat de rest van het parcours van een leien dakje liep. Ik slaagde er ook in om de achterstand op de ideale tijd te beperken tot de in de 1e minuut opgelopen achterstand. Tijd inhalen was onbegonnen werk en zou onverantwoordelijk geweest zijn.
Het venijn zit hem echter zoals dikwijls in het einde van de staart, waar de verkende route tussen trackener en watersprong bia de boomstam heel kort was en snel op elkaar volgde. Ook hier stellen we vast dat Folie het spelletje ook leuk begint te vinden en in deze moeilijke situatie mee denkt en de hindernis vol vertrouwen overmeesterde.
Met trots kunnen we dan ook claimen dat we met een foutloze cross met slecht 9,6 strafpunten voor tijdsoverschrijding een mooie 9e plaats van de cross hadden en hiermee opklommen naar een mooie 13e plaats in het eindklassement.
We kijken vol verwachting uit naar de volgende cross in het idyllische Mont-le-Soie. Voor de supporters : als het weer meezit is het echt een aanrader om de lange kilometers te overwinnen en getuige te zijn van één van de mooiste crossen van de Belgische kalender....
Tot dan,
Nico
Abonneren op:
Reacties (Atom)