Hallo,
Zo, na de derde komt de vierde zeker hé... Enfin, we hebben na de vorige wedstrijd een stevige training achter de kiezen, want woensdag hebben we wat meer hindernissen geplaatst om het parcoursgevoel verder te ontwikkelen. In de voorbereiding liep dit alles prima wat als logisch gevolg had dat de hindernissen ook vlot de ene achter de andere overschreden werden. Hopelijk was dit een goed voorteken voor de wedstrijd van vandaag (08/02/09).
13h30. In de veronderstelling dat ik nog een uurtje overschot had voor we tot de verkenning van de piste konden overgaan, liep ik ontspannen door de paddock, op naar de piste voor een eerste temperatuursname. Tot mijn verbijsteris stelde ik echter vast dat de piste reeds klaar stond en dat de eerste ruiter reeds in de piste stond.
Na een snelle blik op het pistedocument waarblij ik me het parcours volledig kon meemoriseren spoedde ik mij naar de van om mijzelf en camelotte klaar te maken. Na een klein kwart uurtje reed ik de paddock binnen en kon ik aan de opwarming starten. Gelukkig is dit niet meer mijn eerste proefstuk en was de stress van het timingprobleem snel vergeten. De opwarming verliep vlot en de nodige soepeleheid en wendbaarheid werd snel bekomen. De paddockhindernissen (die camelotte ondertussen van buiten begint te kennen bleken geen probleem te vormen en dus was het vertrouwen na een goede training op woensdag en een goede opwarming rustgevend.
Was dit de rust voor de storm ? Het binnenkomen in de piste verliep goed en de nodige reaktiviteit was er nog steeds. Geen vuiltje aan de lucht zou je denken. Welnee, ondanks de 2 eerste hindernissen die goed genomen werden kwam de 3de hindernis er aan na een gebroken lijn van de rechterhand naar de linkerhand. En daar was het gedaan met het vlotte werk. Weigering 1 was een feit. En dit bleef ook zo na de 2e poging. Weigering 2.
Gezien ik 2 ruiters later een 2e poging voorzien had wou ik nogmaals het vertrouwen checken op hindernis 1 die eerst vlot verlopen was. Resultaat : weigering 3. Geen goed teken voor de 2e run.
Enfin, enkel rust kan je helpen met paarden hoor ik mijn trainer me nog zeggen dus behoud ik deze. Eens de ruiter na mij zijn ding deed (eveneens uitgebeld door 2 weigeringen) probeer ik het nogmaals.
Punt 1. Doorlaatbaarheid en reaktiviteit controleren. OK, daan maar op naar hindernis 1. En daar bleef het ook bij, zelf na een tweede poging.
In alle rust zijn we dan afgedropen naar de paddock om te pogen om tot een positief eindpunt te geraken. Hier bleek dat het vertrouwen zo ver verloren was dat zelf een lage rechte niet meer lukte. We hebben dus maar afgesloten met een laag kruisje dat rustig en zonder stress genomen werd. We hebben het dus hier maar bij gelaten. En zullen tijdens de volgende trainingen dit vertrouwen opnieuw zoeken.
Soms moet men terugkeren op zijn passen om beter te kunnen springen over de hindernis die zich stellen.
Tot de volgende,
zondag 8 februari 2009
3de keer goeie keer ????
Hallo,
ik heb er wat langer over gedaan om het verslag van vorige week (01/02/09) te maken daar ik een beetje ontgoocheld was over het resultaat van de 3de wedstrijd. Deze keer zochten we het een beetje hoger namelijk op de 90cm. Voor ons beiden is het niets nieuws, maar het is wel een kwestie van het vertrouwen te behouden.
En ja hoor, na een nochthans goede voorbereiding was het weer aan ons in de arena. NA een vlekkeloze eerste en tweede hindernis kwam er de derde (logisch hé), maar daar was het vertrouwen al een beetje weg en voelde ik aan dat camelotte een beetje twijfelde. Na een lichte por om hem te motiveren om erover te gaan bleek hij hiermee geen probleem te hebben. Op naar de dubbel 4a / 4b. En daar liep het mis. De eerste weigering was weer een feit. Rustig blijven is momenteel de boodschap dus proberen we het nogmaals. Met wat twijfels lukt 4a toch, maar blijven we steken voor 4b.
Resultaat, uitgesloten wegens tweede weigering. Geen paniek, we blijven rustig en gaan om het vertrouwen er in te houden nog eens over hindernis 3 die hier geen probleem geeft.
Ondanks het slechte resultaat laten we dit niet aan ons hart komen en onthouden we vooral het ontspannen en reaktieve gevoel van de paddock. De basis zit goed, enkel werken aan het vertrouwen in de piste. We moeten vertrouwen krijgen in ons kunnen.
Op naar de volgende wedstrijd.
ik heb er wat langer over gedaan om het verslag van vorige week (01/02/09) te maken daar ik een beetje ontgoocheld was over het resultaat van de 3de wedstrijd. Deze keer zochten we het een beetje hoger namelijk op de 90cm. Voor ons beiden is het niets nieuws, maar het is wel een kwestie van het vertrouwen te behouden.
En ja hoor, na een nochthans goede voorbereiding was het weer aan ons in de arena. NA een vlekkeloze eerste en tweede hindernis kwam er de derde (logisch hé), maar daar was het vertrouwen al een beetje weg en voelde ik aan dat camelotte een beetje twijfelde. Na een lichte por om hem te motiveren om erover te gaan bleek hij hiermee geen probleem te hebben. Op naar de dubbel 4a / 4b. En daar liep het mis. De eerste weigering was weer een feit. Rustig blijven is momenteel de boodschap dus proberen we het nogmaals. Met wat twijfels lukt 4a toch, maar blijven we steken voor 4b.
Resultaat, uitgesloten wegens tweede weigering. Geen paniek, we blijven rustig en gaan om het vertrouwen er in te houden nog eens over hindernis 3 die hier geen probleem geeft.
Ondanks het slechte resultaat laten we dit niet aan ons hart komen en onthouden we vooral het ontspannen en reaktieve gevoel van de paddock. De basis zit goed, enkel werken aan het vertrouwen in de piste. We moeten vertrouwen krijgen in ons kunnen.
Op naar de volgende wedstrijd.
Abonneren op:
Reacties (Atom)